Other Translations: Deutsch , English
From:
Aṅguttara Nikāya 4.62 Zbiór mów według wyliczeń 4
7. Pattakammavagga 7. Rozdział o dojrzałych czynach
Ānaṇyasutta Mowa o niezadłużonym
Atha kho anāthapiṇḍiko gahapati yena bhagavā tenupasaṅkami; upasaṅkamitvā bhagavantaṁ abhivādetvā ekamantaṁ nisīdi. Ekamantaṁ nisinnaṁ kho anāthapiṇḍikaṁ gahapatiṁ bhagavā etadavoca: W tym czasie gospodarz Anāthapiṇḍika przybył do Błogosławionego. Przybliżywszy się do Błogosławionego, złożył z wielkim szacunkiem ukłon, a następnie usiadł z boku. Siedząc obok, Błogosławiony rzekł do gospodarza Anāthapiṇḍiki:
“Cattārimāni, gahapati, sukhāni adhigamanīyāni gihinā kāmabhoginā kālena kālaṁ samayena samayaṁ upādāya. „Gospodarzu, są cztery rodzaje szczęścia, które może zrealizować świecka osoba, ciesząca się zmysłowymi przyjemnościami, w zależności od czasu i od okoliczności.
Katamāni cattāri? Które to cztery?
Atthisukhaṁ, bhogasukhaṁ, ānaṇyasukhaṁ, anavajjasukhaṁ. Szczęście z posiadania, szczęście z bogactwa, szczęście z niezadłużenia, szczęście z nienaganności.
Katamañca, gahapati, atthisukhaṁ? Które to, gospodarzu, szczęście z posiadania?
Idha, gahapati, kulaputtassa bhogā honti uṭṭhānavīriyādhigatā bāhābalaparicitā sedāvakkhittā dhammikā dhammaladdhā. Jest tak wtedy, gospodarzu, gdy syn gospodarza posiada prawowity i osiągnięty w uczciwy sposób majątek, który siłą swych rąk, w pocie czoła zgromadził, uzyskał i ustanowił wysiłkiem.
So ‘bhogā me atthi uṭṭhānavīriyādhigatā bāhābalaparicitā sedāvakkhittā dhammikā dhammaladdhā’ti adhigacchati sukhaṁ, adhigacchati somanassaṁ. Myśląc: »posiadam prawowity i osiągnięty w uczciwy sposób majątek, który siłą swych rąk, w pocie czoła zgromadziłem, uzyskałem i ustanowiłem wysiłkiem«, osiąga szczęście, osiąga błogość.
Idaṁ vuccati, gahapati, atthisukhaṁ. Tym nazywa się, gospodarzu, szczęście z posiadania.
Katamañca, gahapati, bhogasukhaṁ? Które to, gospodarzu, szczęście z bogactwa?
Idha, gahapati, kulaputto uṭṭhānavīriyādhigatehi bhogehi bāhābalaparicitehi sedāvakkhittehi dhammikehi dhammaladdhehi paribhuñjati puññāni ca karoti. Jest tak wtedy, gospodarzu, gdy syn gospodarza posiada prawowite i osiągnięte w uczciwy sposób bogactwo, które siłą swych rąk, w pocie czoła zgromadził, uzyskał i ustanowił wysiłkiem, oraz używa go i czyni zasługi.
So ‘uṭṭhānavīriyādhigatehi bhogehi bāhābalaparicitehi sedāvakkhittehi dhammikehi dhammaladdhehi paribhuñjāmi puññāni ca karomī’ti adhigacchati sukhaṁ, adhigacchati somanassaṁ. Myśląc: »posiadam prawowite i osiągnięte w uczciwy sposób bogactwo, które siłą swych rąk, w pocie czoła zgromadziłem, uzyskałem i ustanowiłem wysiłkiem, oraz używam go i czynię zasługi«, osiąga szczęście, osiąga błogość.
Idaṁ vuccati, gahapati, bhogasukhaṁ. Tym nazywa się, gospodarzu, szczęście z bogactwa.
Katamañca, gahapati, ānaṇyasukhaṁ? Które to, gospodarzu, szczęście z niezadłużenia?
Idha, gahapati, kulaputto na kassaci kiñci dhāreti appaṁ vā bahuṁ vā. Jest tak wtedy, gospodarzu, gdy syn gospodarza nie ma u nikogo długu czy to małego, czy to dużego.
So ‘na kassaci kiñci dhāremi appaṁ vā bahuṁ vā’ti adhigacchati sukhaṁ, adhigacchati somanassaṁ. Myśląc: »nie mam u nikogo długu czy to małego, czy to dużego«, osiąga szczęście, osiąga błogość.
Idaṁ vuccati, gahapati, ānaṇyasukhaṁ. Tym nazywa się, gospodarzu, szczęście z niezadłużenia.
Katamañca, gahapati, anavajjasukhaṁ? Które to, gospodarzu, szczęście z nienaganności?
Idha, gahapati, ariyasāvako anavajjena kāyakammena samannāgato hoti, anavajjena vacīkammena samannāgato hoti, anavajjena manokammena samannāgato hoti. Zdarza się, gospodarzu, że uczeń Szlachetnych odznacza się nienagannymi czynami, słowami, myślami.
So ‘anavajjenamhi kāyakammena samannāgato, anavajjena vacīkammena samannāgato, anavajjena manokammena samannāgato’ti adhigacchati sukhaṁ, adhigacchati somanassaṁ. Myśląc: »Odznaczam się nienagannymi czynami, słowami, myślami«, osiąga szczęście, osiąga błogość.
Idaṁ vuccati, gahapati, anavajjasukhaṁ. Tym nazywa się, gospodarzu, szczęście z nienaganności.
Imāni kho, gahapati, cattāri sukhāni adhigamanīyāni gihinā kāmabhoginā kālena kālaṁ samayena samayaṁ upādāyāti. Tym są, gospodarzu, cztery rodzaje szczęścia, które może zrealizować świecka osoba, ciesząca się zmysłowymi przyjemnościami, w zależności od czasu i od okoliczności.
Ānaṇyasukhaṁ ñatvāna, Kto zna szczęście z niezadłużenia,
Atho atthisukhaṁ paraṁ; Jak też szczęście z posiadania ma,
Bhuñjaṁ bhogasukhaṁ macco, Używa śmiertelnik szczęścia z bogacenia,
Tato paññā vipassati. ten w mądrość dostąpi wejrzenia.
Vipassamāno jānāti, Rozumie i miarę wglądu posiada,
ubho bhoge sumedhaso; obu dobrobytów uczony badacz,
Anavajjasukhassetaṁ, Jedna to szczęście z postawy nienagannej,
kalaṁ nāgghati soḷasin”ti. reszta niewarta jednej szesnastej.
Dutiyaṁ. Druga.