Other Translations: Deutsch , English , ગુજરાતી , हिन्दी , Lietuvių kalba , ру́сский язы́к , Srpski
From:
Majjhima Nikāya 10 Zbiór mów średniej długości - mowa 10
Satipaṭṭhānasutta Mowa o ustanowieniach uważności
Evaṁ me sutaṁ—Oto com usłyszał –
ekaṁ samayaṁ bhagavā kurūsu viharati kammāsadhammaṁ nāma kurūnaṁ nigamo. ewnego razu Błogosławiony przebywał w państwie Kurū, w Kammāsadhamma, jednym z miast targowych ludu Kurū.
Tatra kho bhagavā bhikkhū āmantesi: Tam Błogosławiony zwrócił się do mnichów:
“bhikkhavo”ti. „Mnisi”.
“Bhadante”ti te bhikkhū bhagavato paccassosuṁ. „Bhadante”, mnisi ci posłyszeli Błogosławionego.
Bhagavā etadavoca: Oto co Błogosławiony powiedział:
“Ekāyano ayaṁ, bhikkhave, maggo sattānaṁ visuddhiyā, sokaparidevānaṁ samatikkamāya, dukkhadomanassānaṁ atthaṅgamāya, ñāyassa adhigamāya, nibbānassa sacchikiriyāya, yadidaṁ cattāro satipaṭṭhānā. „Mnisi, oto bezpośrednia droga do oczyszczenia dla istot, do przezwyciężenia smutku i żalu, do zmierzchu krzywdy i rozpaczy, do właściwego osiągnięcia, do realizacji Nibbāny, a mianowicie cztery ustanowienia uważności.
Katame cattāro? Które to cztery?
Idha, bhikkhave, bhikkhu kāye kāyānupassī viharati ātāpī sampajāno satimā, vineyya loke abhijjhādomanassaṁ; Otóż, mnisi, mnich taki, odsuwając tęsknoty i troski związane ze światem, pilnie i uważnie trwa, dostrzegając i przejrzyście pojmując ciało takie, jakim jest,
vedanāsu vedanānupassī viharati ātāpī sampajāno satimā, vineyya loke abhijjhādomanassaṁ; odsuwając tęsknoty i troski związane ze światem, pilnie i uważnie trwa, dostrzegając i przejrzyście pojmując odczucia takie, jakimi są,
citte cittānupassī viharati ātāpī sampajāno satimā, vineyya loke abhijjhādomanassaṁ; odsuwając tęsknoty i troski związane ze światem, pilnie i uważnie trwa, dostrzegając i przejrzyście pojmując umysł taki, jakim jest,
dhammesu dhammānupassī viharati ātāpī sampajāno satimā, vineyya loke abhijjhādomanassaṁ. odsuwając tęsknoty i troski związane ze światem, pilnie i uważnie trwa, dostrzegając i przejrzyście pojmując naturę zjawisk taką, jaka jest.
Uddeso niṭṭhito. Koniec wstępu
1. Kāyānupassanā 1. Obserwowanie ciała
1.1. Kāyānupassanāānāpānapabba 1.1. Obserwowanie ciała, ustęp o oddychaniu
Kathañca, bhikkhave, bhikkhu kāye kāyānupassī viharati? W jaki sposób, mnisi, mnich obserwuje ciało takie, jakim jest?
Idha, bhikkhave, bhikkhu araññagato vā rukkhamūlagato vā suññāgāragato vā nisīdati, pallaṅkaṁ ābhujitvā, ujuṁ kāyaṁ paṇidhāya, parimukhaṁ satiṁ upaṭṭhapetvā. Otóż, mnisi, mnich taki, udaje się w ostępy leśne, u stóp drzewa bądź w pustym pomieszczeniu siada ze skrzyżowanymi nogami, utrzymując wyprostowane ciało, i ustanawia uważność przed sobą, w okolicach twarzy.
So satova assasati, satova passasati. W ten sposób uważnie wdycha, uważnie wydycha.
Dīghaṁ vā assasanto ‘dīghaṁ assasāmī’ti pajānāti, dīghaṁ vā passasanto ‘dīghaṁ passasāmī’ti pajānāti, Robiąc głęboki wdech, pojmuje właściwie: »Robię głęboki wdech«. Robiąc głęboki wydech, pojmuje właściwie: »Robię głęboki wydech«.
rassaṁ vā assasanto ‘rassaṁ assasāmī’ti pajānāti, rassaṁ vā passasanto ‘rassaṁ passasāmī’ti pajānāti. Robiąc płytki wdech, pojmuje właściwie: »Robię płytki wdech«. Robiąc płytki wydech, pojmuje właściwie: »Robię płytki wydech«.
‘Sabbakāyapaṭisaṁvedī assasissāmī’ti sikkhati, ‘sabbakāyapaṭisaṁvedī passasissāmī’ti sikkhati. »Odczuwając całe ciało, robię wdech« – tak praktykuje. »Odczuwając całe ciało, robię wydech« – tak praktykuje.
‘Passambhayaṁ kāyasaṅkhāraṁ assasissāmī’ti sikkhati, ‘passambhayaṁ kāyasaṅkhāraṁ passasissāmī’ti sikkhati. »Uspokajając wytworzenia cielesne, robię wdech« – tak praktykuje. »Uspokajając wytworzenia cielesne, robię wydech« – tak praktykuje.
Seyyathāpi, bhikkhave, dakkho bhamakāro vā bhamakārantevāsī vā dīghaṁ vā añchanto ‘dīghaṁ añchāmī’ti pajānāti, rassaṁ vā añchanto ‘rassaṁ añchāmī’ti pajānāti; Tak jak ktoś, kto wprawnie posługuje się heblem, bądź uczeń tej osoby, robiąc długi ruch heblem, pojmuje właściwie: »Robię długi ruch«. Robiąc krótki ruch heblem, pojmuje właściwie: »Robię krótki ruch«.
evameva kho, bhikkhave, bhikkhu dīghaṁ vā assasanto ‘dīghaṁ assasāmī’ti pajānāti, dīghaṁ vā passasanto ‘dīghaṁ passasāmī’ti pajānāti, rassaṁ vā assasanto ‘rassaṁ assasāmī’ti pajānāti, rassaṁ vā passasanto ‘rassaṁ passasāmī’ti pajānāti; W ten sam sposób mnisi, mnich, robiąc głęboki wdech, pojmuje właściwie: »Robię głęboki wdech«. Robiąc głęboki wydech, pojmuje właściwie: »Robię głęboki wydech«. Robiąc płytki wdech, pojmuje właściwie: »Robię płytki wdech«. Robiąc płytki wydech, pojmuje właściwie: »Robię płytki wydech«.
‘sabbakāyapaṭisaṁvedī assasissāmī’ti sikkhati, ‘sabbakāyapaṭisaṁvedī passasissāmī’ti sikkhati; »Odczuwając całe ciało, robię wdech« – tak praktykuje. »Odczuwając całe ciało, robię wydech« – tak praktykuje.
‘passambhayaṁ kāyasaṅkhāraṁ assasissāmī’ti sikkhati, ‘passambhayaṁ kāyasaṅkhāraṁ passasissāmī’ti sikkhati. »Uspokajając wytworzenia cielesne, robię wdech« – tak praktykuje. »Uspokajając wytworzenia cielesne, robię wydech« – tak praktykuje.
Iti ajjhattaṁ vā kāye kāyānupassī viharati, bahiddhā vā kāye kāyānupassī viharati, ajjhattabahiddhā vā kāye kāyānupassī viharati; W ten sposób trwa, obserwując ciało takie, jakim jest od wewnątrz, obserwując ciało takie, jakim jest z zewnątrz, obserwując ciało takie, jakim jest zarówno od wewnątrz, jak i z zewnątrz.
samudayadhammānupassī vā kāyasmiṁ viharati, vayadhammānupassī vā kāyasmiṁ viharati, samudayavayadhammānupassī vā kāyasmiṁ viharati. W ten sposób trwa, obserwując naturę pojawiania się zjawisk w ciele, obserwując naturę przemijania zjawisk w ciele, obserwując naturę pojawiania się i przemijania zjawisk w ciele.
‘Atthi kāyo’ti vā panassa sati paccupaṭṭhitā hoti. Yāvadeva ñāṇamattāya paṭissatimattāya anissito ca viharati, na ca kiñci loke upādiyati. Jego uważność jest utwierdzona: »Oto jest ciało!«. Taka właśnie jest miara jego zrozumienia i ciągłej uważności, pozostaje tak, niezależny, bez jakiegokolwiek lgnięcia do świata –
Evampi kho, bhikkhave, bhikkhu kāye kāyānupassī viharati. w ten sposób, mnisi, mnich trwa, obserwując ciało takie, jakim jest.
Ānāpānapabbaṁ niṭṭhitaṁ. Koniec ustępu o oddychaniu.
1.2. Kāyānupassanāiriyāpathapabba 1.2. Obserwowanie ciała, ustęp o pozycjach ciała
Puna caparaṁ, bhikkhave, bhikkhu gacchanto vā ‘gacchāmī’ti pajānāti, ṭhito vā ‘ṭhitomhī’ti pajānāti, nisinno vā ‘nisinnomhī’ti pajānāti, sayāno vā ‘sayānomhī’ti pajānāti. Zatem, mnisi, mnich taki chodząc, pojmuje właściwie: »Chodzę«; stojąc, pojmuje właściwie: »Stoję«; siedząc, pojmuje właściwie: »Siedzę«; leżąc, pojmuje właściwie: »Leżę«.
Yathā yathā vā panassa kāyo paṇihito hoti tathā tathā naṁ pajānāti. Jakkolwiek byłoby ułożone jego ciało, zawsze powstaje w mnichu właściwe pojmowanie pozycji ciała.
Iti ajjhattaṁ vā kāye kāyānupassī viharati, bahiddhā vā kāye kāyānupassī viharati, ajjhattabahiddhā vā kāye kāyānupassī viharati; W ten sposób trwa, obserwując ciało takie, jakim jest od wewnątrz, obserwując ciało takie, jakim jest z zewnątrz, obserwując ciało takie, jakim jest zarówno od wewnątrz, jak i z zewnątrz.
samudayadhammānupassī vā kāyasmiṁ viharati, vayadhammānupassī vā kāyasmiṁ viharati, samudayavayadhammānupassī vā kāyasmiṁ viharati. W ten sposób trwa, obserwując naturę pojawiania się zjawisk w ciele, obserwując naturę przemijania zjawisk w ciele, obserwując naturę pojawiania się i przemijania zjawisk w ciele.
‘Atthi kāyo’ti vā panassa sati paccupaṭṭhitā hoti. Yāvadeva ñāṇamattāya paṭissatimattāya anissito ca viharati, na ca kiñci loke upādiyati. Jego uważność jest utwierdzona: »Oto jest ciało!«. Taka właśnie jest miara jego zrozumienia i ciągłej uważności, pozostaje tak, niezależny, bez jakiegokolwiek lgnięcia do świata –
Evampi kho, bhikkhave, bhikkhu kāye kāyānupassī viharati. w ten sposób, mnisi, mnich trwa, obserwując ciało takie, jakim jest.
Iriyāpathapabbaṁ niṭṭhitaṁ. Koniec ustępu o pozycjach ciała.
1.3. Kāyānupassanāsampajānapabba 1.3. Obserwowanie ciała, ustęp o przejrzystym pojmowaniu
Puna caparaṁ, bhikkhave, bhikkhu abhikkante paṭikkante sampajānakārī hoti, ālokite vilokite sampajānakārī hoti, samiñjite pasārite sampajānakārī hoti, saṅghāṭipattacīvaradhāraṇe sampajānakārī hoti, asite pīte khāyite sāyite sampajānakārī hoti, uccārapassāvakamme sampajānakārī hoti, gate ṭhite nisinne sutte jāgarite bhāsite tuṇhībhāve sampajānakārī hoti. Zatem, mnisi, mnich taki działa, przejrzyście pojmując, gdy idzie do przodu bądź gdy zawraca, działa, przejrzyście pojmując, gdy spogląda gdzieś bądź gdy odwraca wzrok, działa, przejrzyście pojmując, gdy zgina bądź gdy rozciąga kończyny, działa, przejrzyście pojmując, gdy nosi szaty, trzymając miskę żebraczą oraz wierzchnią szatę, działa, przejrzyście pojmując, gdy je, pije, przełyka bądź gdy odczuwa smak pożywienia, działa, przejrzyście pojmując, gdy wydala kał bądź mocz, działa, przejrzyście pojmując, gdy chodzi, stoi, siedzi, zasypia, budzi się, mówi bądź gdy milczy.
Iti ajjhattaṁ vā kāye kāyānupassī viharati …pe… W ten sposób trwa, obserwując ciało takie, jakim jest od wewnątrz, (…)
evampi kho, bhikkhave, bhikkhu kāye kāyānupassī viharati. w ten sposób mnisi, mnich trwa, obserwując ciało takie, jakim jest.
Sampajānapabbaṁ niṭṭhitaṁ. Koniec ustępu o przejrzystym pojmowaniu
1.4. Kāyānupassanāpaṭikūlamanasikārapabba 1.4. Obserwowanie ciała, ustęp o nakierowaniu umysłu na obrzydliwości ciała
Puna caparaṁ, bhikkhave, bhikkhu imameva kāyaṁ uddhaṁ pādatalā, adho kesamatthakā, tacapariyantaṁ pūraṁ nānappakārassa asucino paccavekkhati: Zatem, mnisi, mnich taki nakierowuje umysł na swe ciało, badając je od dołu, od podeszew stóp, aż po samą górę, po końcówki włosów na głowie. Dostrzega to ciało jako ograniczone przez skórę oraz pełne wszelkich nieczystości w taki sposób:
‘atthi imasmiṁ kāye kesā lomā nakhā dantā taco maṁsaṁ nhāru aṭṭhi aṭṭhimiñjaṁ vakkaṁ hadayaṁ yakanaṁ kilomakaṁ pihakaṁ papphāsaṁ antaṁ antaguṇaṁ udariyaṁ karīsaṁ pittaṁ semhaṁ pubbo lohitaṁ sedo medo assu vasā kheḷo siṅghāṇikā lasikā muttan’ti. »To ciało ma włosy na głowie, włosy na ciele, paznokcie, zęby, skórę, mięśnie, ścięgna, kości, szpik kostny, nerki, serce, wątrobę, opłucną, śledzionę, płuca, jelito cienkie, jelito grube, żołądek z jego zawartością, fekalia, żółć, flegmę, ropę, krew, pot, tłuszcz, łzy, łój, ślinę, śluz nosowy, maź stawową i mocz«.
Seyyathāpi, bhikkhave, ubhatomukhā putoḷi pūrā nānāvihitassa dhaññassa, seyyathidaṁ—sālīnaṁ vīhīnaṁ muggānaṁ māsānaṁ tilānaṁ taṇḍulānaṁ. Tamenaṁ cakkhumā puriso muñcitvā paccavekkheyya: ‘ime sālī ime vīhī ime muggā ime māsā ime tilā ime taṇḍulā’ti. Tak jak, mnisi, wór, mający jeden otwór u góry, drugi u dołu, wypełniony różnego rodzaju nasionami: ryżem sālī, brązowym ryżem nizinnym, zielonym groszkiem, fasolą, sezamem oraz wyłuskanym, białym ryżem. Podobnie jak ktoś, kto ma dobry wzrok, gdyby otworzył ten wór, mógłby ocenić: »To jest ryż sālī, to jest brązowy ryż nizinny, to jest zielony groszek, to jest fasola, to jest sezam, to jest wyłuskany, biały ryż«.
Evameva kho, bhikkhave, bhikkhu imameva kāyaṁ uddhaṁ pādatalā, adho kesamatthakā, tacapariyantaṁ pūraṁ nānappakārassa asucino paccavekkhati: W ten sam sposób, mnisi, mnich taki nakierowuje umysł na swe ciało, badając je od dołu, od podeszew stóp, aż po samą górę, po końcówki włosów na głowie. Dostrzega to ciało jako ograniczone przez skórę oraz pełne wszelkich nieczystości w taki sposób:
‘atthi imasmiṁ kāye kesā lomā …pe… muttan’ti. »To ciało ma włosy na głowie, włosy na ciele, (…) i mocz«.
Iti ajjhattaṁ vā kāye kāyānupassī viharati …pe… W ten sposób trwa, obserwując ciało takie, jakim jest od wewnątrz, (…)
evampi kho, bhikkhave, bhikkhu kāye kāyānupassī viharati. w ten sposób, mnisi, mnich trwa, obserwując ciało takie, jakim jest.
Paṭikūlamanasikārapabbaṁ niṭṭhitaṁ. Koniec ustępu o nakierowaniu umysłu na obrzydliwości ciała.
1.5. Kāyānupassanādhātumanasikārapabba 1.5. Obserwowanie ciała, ustęp o nakierowaniu umysłu na pierwiastki
Puna caparaṁ, bhikkhave, bhikkhu imameva kāyaṁ yathāṭhitaṁ yathāpaṇihitaṁ dhātuso paccavekkhati: Zatem, mnisi, mnich taki nakierowuje umysł na swe ciało jako złożone z pierwiastków, niezależnie od pozycji, jakkolwiek byłoby ułożone, w taki sposób:
‘atthi imasmiṁ kāye pathavīdhātu āpodhātu tejodhātu vāyodhātū’ti. »To ciało jest złożone z pierwiastków ziemi, pierwiastków wody, pierwiastków ognia, pierwiastków wiatru«.
Seyyathāpi, bhikkhave, dakkho goghātako vā goghātakantevāsī vā gāviṁ vadhitvā catumahāpathe bilaso vibhajitvā nisinno assa. Tak jak ktoś, kto wprawnie posługuje się nożem rzeźnickim, bądź uczeń tej osoby, ubiwszy wcześniej krowę i podzieliwszy ją na części, usiadłby obok skrzyżowania dróg z tak poćwiartowanym mięsem.
Evameva kho, bhikkhave, bhikkhu imameva kāyaṁ yathāṭhitaṁ yathāpaṇihitaṁ dhātuso paccavekkhati: W ten sam sposób, mnisi, mnich taki nakierowuje umysł na swe ciało jako złożone z pierwiastków, niezależnie od pozycji, jakkolwiek byłoby ułożone, w taki sposób:
‘atthi imasmiṁ kāye pathavīdhātu āpodhātu tejodhātu vāyodhātū’ti. »To ciało jest złożone z pierwiastków ziemi, pierwiastków wody, pierwiastków ognia, pierwiastków wiatru«.
Iti ajjhattaṁ vā kāye kāyānupassī viharati …pe… W ten sposób trwa, obserwując ciało takie, jakim jest od wewnątrz, (…)
evampi kho, bhikkhave, bhikkhu kāye kāyānupassī viharati. w ten sposób, mnisi, mnich trwa, obserwując ciało takie, jakim jest.
Dhātumanasikārapabbaṁ niṭṭhitaṁ. Koniec ustępu o nakierowaniu umysłu na pierwiastki.
1.6. Kāyānupassanānavasivathikapabba 1.6. Obserwowanie ciała, ustęp o dziewięciu cmentarnych stopniach rozkładu
Puna caparaṁ, bhikkhave, bhikkhu seyyathāpi passeyya sarīraṁ sivathikāya chaḍḍitaṁ ekāhamataṁ vā dvīhamataṁ vā tīhamataṁ vā uddhumātakaṁ vinīlakaṁ vipubbakajātaṁ. Zatem, mnisi, mnich taki, jakby widział leżące na cmentarzysku martwe ciało, obserwując je po jednym, dwóch, trzech dniach po śmierci, jak pęcznieje, jak zmienia kolor, jak zaczyna się rozkładać.
So imameva kāyaṁ upasaṁharati: Porównuje je do własnego ciała:
‘ayampi kho kāyo evaṁdhammo evaṁbhāvī evaṁanatīto’ti. »Doprawdy, me ciało ma tę samą naturę, czeka je taki sam los, to jest nieuniknione«.
Iti ajjhattaṁ vā kāye kāyānupassī viharati …pe… W ten sposób trwa, obserwując ciało takie, jakim jest od wewnątrz, (…)
evampi kho, bhikkhave, bhikkhu kāye kāyānupassī viharati. w ten sposób, mnisi, mnich trwa, obserwując ciało takie, jakim jest.
Puna caparaṁ, bhikkhave, bhikkhu seyyathāpi passeyya sarīraṁ sivathikāya chaḍḍitaṁ kākehi vā khajjamānaṁ kulalehi vā khajjamānaṁ gijjhehi vā khajjamānaṁ kaṅkehi vā khajjamānaṁ sunakhehi vā khajjamānaṁ byagghehi vā khajjamānaṁ dīpīhi vā khajjamānaṁ siṅgālehi vā khajjamānaṁ vividhehi vā pāṇakajātehi khajjamānaṁ. Zatem, mnisi, mnich taki, jakby widział martwe ciało leżące na cmentarzysku, jak jest pożerane przez kruki, jak jest pożerane przez sokoły, jak jest pożerane przez sępy, jak jest pożerane przez czaple, jak jest pożerane przez psy, jak jest pożerane przez tygrysy, jak jest pożerane przez pantery, jak jest pożerane przez szakale, jak jest pożerane przez różnorakie insekty i robaki.
So imameva kāyaṁ upasaṁharati: Porównuje je do własnego ciała:
‘ayampi kho kāyo evaṁdhammo evaṁbhāvī evaṁanatīto’ti. »Doprawdy, me ciało ma tę samą naturę, czeka je taki sam los, to jest nieuniknione«.
Iti ajjhattaṁ vā kāye kāyānupassī viharati …pe… W ten sposób trwa, obserwując ciało takie, jakim jest od wewnątrz, (…)
evampi kho, bhikkhave, bhikkhu kāye kāyānupassī viharati. w ten sposób, mnisi, mnich trwa, obserwując ciało takie, jakim jest.
Puna caparaṁ, bhikkhave, bhikkhu seyyathāpi passeyya sarīraṁ sivathikāya chaḍḍitaṁ aṭṭhikasaṅkhalikaṁ samaṁsalohitaṁ nhārusambandhaṁ …pe… Zatem, mnisi, mnich taki, jakby widział leżące na cmentarzysku martwe ciało – pozostały jedynie zwłoki ze strzępami tkanek i skrzepami krwi, ze ścięgnami, które utrzymują szkielet w całości (…),
Aṭṭhikasaṅkhalikaṁ nimaṁsalohitamakkhitaṁ nhārusambandhaṁ …pe… pozostały jedynie zwłoki bez tkanek, o krwawym zabarwieniu, ze ścięgnami, które utrzymują szkielet w całości (…),
Aṭṭhikasaṅkhalikaṁ apagatamaṁsalohitaṁ nhārusambandhaṁ …pe… pozostały jedynie zwłoki bez tkanek i bez śladu krwi, ze ścięgnami, które utrzymują szkielet w całości (…),
Aṭṭhikāni apagatasambandhāni disā vidisā vikkhittāni, aññena hatthaṭṭhikaṁ aññena pādaṭṭhikaṁ aññena gopphakaṭṭhikaṁ aññena jaṅghaṭṭhikaṁ aññena ūruṭṭhikaṁ aññena kaṭiṭṭhikaṁ aññena phāsukaṭṭhikaṁ aññena piṭṭhiṭṭhikaṁ aññena khandhaṭṭhikaṁ aññena gīvaṭṭhikaṁ aññena hanukaṭṭhikaṁ aññena dantaṭṭhikaṁ aññena sīsakaṭāhaṁ. pozostały niczym niepołączone kości rozrzucone we wszystkich kierunkach, tutaj kość ręki, tam kość stopy, tutaj kość piszczelowa, tam kość udowa, tutaj kość miednicy, tam kość kręgosłupa, tutaj kości żeber, tam kość mostka, tutaj kość ramienna, tam kość łopatki, tutaj kręgi szyjne, tam kość żuchwy, tutaj zęby, tam czaszka.
So imameva kāyaṁ upasaṁharati: Porównuje je do własnego ciała:
‘ayampi kho kāyo evaṁdhammo evaṁbhāvī evaṁanatīto’ti. »Doprawdy, me ciało ma tę samą naturę, czeka je taki sam los, to jest nieuniknione«.
Iti ajjhattaṁ vā kāye kāyānupassī viharati …pe… W ten sposób trwa, obserwując ciało takie, jakim jest od wewnątrz, (…)
evampi kho, bhikkhave, bhikkhu kāye kāyānupassī viharati. w ten sposób, mnisi, mnich trwa, obserwując ciało takie, jakim jest.
Puna caparaṁ, bhikkhave, bhikkhu seyyathāpi passeyya sarīraṁ sivathikāya chaḍḍitaṁ, aṭṭhikāni setāni saṅkhavaṇṇapaṭibhāgāni …pe… Zatem, mnisi, mnich taki, jakby widział leżące na cmentarzysku martwe ciało – pozostały białe niczym muszle kości (…),
Aṭṭhikāni puñjakitāni terovassikāni …pe… po trzech latach pozostał stos gnatów (…),
Aṭṭhikāni pūtīni cuṇṇakajātāni. pozostały jedynie zbutwiałe szczątki i proch.
So imameva kāyaṁ upasaṁharati: Porównuje je do własnego ciała:
‘ayampi kho kāyo evaṁdhammo evaṁbhāvī evaṁanatīto’ti. »Doprawdy, me ciało ma tę samą naturę, czeka je taki sam los, to jest nieuniknione«.
Iti ajjhattaṁ vā kāye kāyānupassī viharati, bahiddhā vā kāye kāyānupassī viharati, ajjhattabahiddhā vā kāye kāyānupassī viharati; W ten sposób trwa, obserwując ciało takie, jakim jest od wewnątrz, obserwując ciało takie, jakim jest z zewnątrz, obserwując ciało takie, jakim jest zarówno od wewnątrz, jak i z zewnątrz.
samudayadhammānupassī vā kāyasmiṁ viharati, vayadhammānupassī vā kāyasmiṁ viharati, samudayavayadhammānupassī vā kāyasmiṁ viharati. W ten sposób trwa, obserwując naturę pojawiania się zjawisk w ciele, obserwując naturę przemijania zjawisk w ciele, obserwując naturę pojawiania się i przemijania zjawisk w ciele.
‘Atthi kāyo’ti vā panassa sati paccupaṭṭhitā hoti. Yāvadeva ñāṇamattāya paṭissatimattāya anissito ca viharati, na ca kiñci loke upādiyati. Jego uważność jest utwierdzona: »Oto jest ciało!«. Taka właśnie jest miara jego zrozumienia i ciągłej uważności, pozostaje tak, niezależny, bez jakiegokolwiek lgnięcia do świata –
Evampi kho, bhikkhave, bhikkhu kāye kāyānupassī viharati. w ten sposób, mnisi, mnich trwa, obserwując ciało takie, jakim jest.
Navasivathikapabbaṁ niṭṭhitaṁ. Koniec ustępu o dziewięciu cmentarnych stopniach rozkładu.
Cuddasakāyānupassanā niṭṭhitā. Koniec czternastu obserwacji ciała.
2. Vedanānupassanā 2. Obserwowanie odczuć
Kathañca, bhikkhave, bhikkhu vedanāsu vedanānupassī viharati? W jaki sposób, mnisi, mnich obserwuje odczucia takie, jakimi są?
Idha, bhikkhave, bhikkhu sukhaṁ vā vedanaṁ vedayamāno ‘sukhaṁ vedanaṁ vedayāmī’ti pajānāti. Otóż, mnisi, mnich taki, odczuwając przyjemne odczucie, pojmuje właściwie: »Odczuwam przyjemne odczucie«.
Dukkhaṁ vā vedanaṁ vedayamāno ‘dukkhaṁ vedanaṁ vedayāmī’ti pajānāti. Odczuwając nieprzyjemne odczucie, pojmuje właściwie: »Odczuwam nieprzyjemne odczucie«.
Adukkhamasukhaṁ vā vedanaṁ vedayamāno ‘adukkhamasukhaṁ vedanaṁ vedayāmī’ti pajānāti. Odczuwając ani przyjemne, ani nieprzyjemne odczucie, pojmuje właściwie: »Odczuwam ani przyjemne, ani nieprzyjemne odczucie«.
Sāmisaṁ vā sukhaṁ vedanaṁ vedayamāno ‘sāmisaṁ sukhaṁ vedanaṁ vedayāmī’ti pajānāti. Odczuwając miłe doznanie cielesne, pojmuje właściwie: »Odczuwam miłe doznanie cielesne«.
Nirāmisaṁ vā sukhaṁ vedanaṁ vedayamāno ‘nirāmisaṁ sukhaṁ vedanaṁ vedayāmī’ti pajānāti. Odczuwając błogie uczucie umysłowe, pojmuje właściwie: »Odczuwam błogie uczucie umysłowe«.
Sāmisaṁ vā dukkhaṁ vedanaṁ vedayamāno ‘sāmisaṁ dukkhaṁ vedanaṁ vedayāmī’ti pajānāti. Odczuwając bolesne doznanie cielesne, pojmuje właściwie: »Odczuwam bolesne doznanie cielesne«.
Nirāmisaṁ vā dukkhaṁ vedanaṁ vedayamāno ‘nirāmisaṁ dukkhaṁ vedanaṁ vedayāmī’ti pajānāti. Odczuwając krzywdzące uczucie umysłowe, pojmuje właściwie: »Odczuwam krzywdzące uczucie umysłowe«.
Sāmisaṁ vā adukkhamasukhaṁ vedanaṁ vedayamāno ‘sāmisaṁ adukkhamasukhaṁ vedanaṁ vedayāmī’ti pajānāti. Odczuwając ani przyjemne, ani nieprzyjemne doznanie cielesne, pojmuje właściwie: »Odczuwam ani przyjemne, ani nieprzyjemne doznanie cielesne«.
Nirāmisaṁ vā adukkhamasukhaṁ vedanaṁ vedayamāno ‘nirāmisaṁ adukkhamasukhaṁ vedanaṁ vedayāmī’ti pajānāti. Odczuwając ani przyjemne, ani nieprzyjemne uczucie umysłowe, pojmuje właściwie: »Odczuwam ani przyjemne, ani nieprzyjemne uczucie umysłowe«.
Iti ajjhattaṁ vā vedanāsu vedanānupassī viharati, bahiddhā vā vedanāsu vedanānupassī viharati, ajjhattabahiddhā vā vedanāsu vedanānupassī viharati; W ten sposób trwa, obserwując odczucia takie, jakimi są od wewnątrz, obserwując odczucia takie, jakimi są z zewnątrz, obserwując odczucia takie, jakimi są zarówno od wewnątrz, jak i z zewnątrz.
samudayadhammānupassī vā vedanāsu viharati, vayadhammānupassī vā vedanāsu viharati, samudayavayadhammānupassī vā vedanāsu viharati. W ten sposób trwa, obserwując naturę pojawiania się zjawisk w odczuciach, w ten sposób trwa, obserwując naturę przemijania zjawisk w odczuciach, w ten sposób trwa, obserwując naturę pojawiania się i przemijania zjawisk w odczuciach.
‘Atthi vedanā’ti vā panassa sati paccupaṭṭhitā hoti. Yāvadeva ñāṇamattāya paṭissatimattāya anissito ca viharati, na ca kiñci loke upādiyati. Jego uważność jest utwierdzona: »Oto są odczucia!«. Taka właśnie jest miara jego zrozumienia i ciągłej uważności, pozostaje tak, niezależny, bez jakiegokolwiek lgnięcia do świata –
Evampi kho, bhikkhave, bhikkhu vedanāsu vedanānupassī viharati. w ten sposób, mnisi, mnich trwa, obserwując odczucia takie, jakimi są.
Vedanānupassanā niṭṭhitā. Koniec obserwacji odczuć
3. Cittānupassanā 3. Obserwowanie umysłu
Kathañca, bhikkhave, bhikkhu citte cittānupassī viharati? W jaki sposób, mnisi, mnich trwa, obserwując umysł takim, jakim jest?
Idha, bhikkhave, bhikkhu sarāgaṁ vā cittaṁ ‘sarāgaṁ cittan’ti pajānāti. Otóż, mnisi, mnich taki, mając umysł pełen pożądania, pojmuje właściwie: »Mam umysł pełen pożądania«.
Vītarāgaṁ vā cittaṁ ‘vītarāgaṁ cittan’ti pajānāti. Mając umysł pozbawiony pożądania, pojmuje właściwie: »Mam umysł pozbawiony pożądania«.
Sadosaṁ vā cittaṁ ‘sadosaṁ cittan’ti pajānāti. Mając umysł pełen niechęci, pojmuje właściwie: »Mam umysł pełen niechęci«.
Vītadosaṁ vā cittaṁ ‘vītadosaṁ cittan’ti pajānāti. Mając umysł pozbawiony niechęci, pojmuje właściwie: »Mam umysł pozbawiony niechęci«.
Samohaṁ vā cittaṁ ‘samohaṁ cittan’ti pajānāti. Mając umysł pełen ułudy, pojmuje właściwie: »Mam umysł pełen ułudy«.
Vītamohaṁ vā cittaṁ ‘vītamohaṁ cittan’ti pajānāti. Mając umysł pozbawiony ułudy, pojmuje właściwie: »Mam umysł pozbawiony ułudy«.
Saṅkhittaṁ vā cittaṁ ‘saṅkhittaṁ cittan’ti pajānāti. Mając umysł pełen przygnębienia, pojmuje właściwie: »Mam umysł pełen przygnębienia«.
Vikkhittaṁ vā cittaṁ ‘vikkhittaṁ cittan’ti pajānāti. Mając umysł pełen wzburzenia, pojmuje właściwie: »Mam umysł pełen wzburzenia«.
Mahaggataṁ vā cittaṁ ‘mahaggataṁ cittan’ti pajānāti. Mając umysł pełen wzniosłości, pojmuje właściwie: »Mam umysł pełen wzniosłości«.
Amahaggataṁ vā cittaṁ ‘amahaggataṁ cittan’ti pajānāti. Mając umysł pełen przyziemności, pojmuje właściwie: »Mam umysł pełen przyziemności«.
Sauttaraṁ vā cittaṁ ‘sauttaraṁ cittan’ti pajānāti. Mając umysł pełen uzależnienia, pojmuje właściwie: »Mam umysł pełen uzależnienia«.
Anuttaraṁ vā cittaṁ ‘anuttaraṁ cittan’ti pajānāti. Mając umysł pełen niezależności, pojmuje właściwie: »Mam umysł pełen niezależności«.
Samāhitaṁ vā cittaṁ ‘samāhitaṁ cittan’ti pajānāti. Mając umysł pełen skupienia, pojmuje właściwie: »Mam umysł pełen skupienia«.
Asamāhitaṁ vā cittaṁ ‘asamāhitaṁ cittan’ti pajānāti. Mając umysł pozbawiony skupienia, pojmuje właściwie: »Mam umysł pozbawiony skupienia«.
Vimuttaṁ vā cittaṁ ‘vimuttaṁ cittan’ti pajānāti. Mając umysł pełen swobody, pojmuje właściwie: »Mam umysł pełen swobody«.
Avimuttaṁ vā cittaṁ ‘avimuttaṁ cittan’ti pajānāti. Mając umysł pozbawiony swobody, pojmuje właściwie: »Mam umysł pozbawiony swobody«.
Iti ajjhattaṁ vā citte cittānupassī viharati, bahiddhā vā citte cittānupassī viharati, ajjhattabahiddhā vā citte cittānupassī viharati; W ten sposób trwa, obserwując umysł taki, jakim jest od wewnątrz, obserwując umysł taki, jakim jest z zewnątrz, obserwując umysł taki, jakim jest zarówno od wewnątrz, jak i z zewnątrz.
samudayadhammānupassī vā cittasmiṁ viharati, vayadhammānupassī vā cittasmiṁ viharati, samudayavayadhammānupassī vā cittasmiṁ viharati. W ten sposób trwa, obserwując naturę pojawiania się zjawisk w umyśle, w ten sposób trwa, obserwując naturę przemijania zjawisk w umyśle, w ten sposób trwa, obserwując naturę pojawiania się i przemijania zjawisk w umyśle.
‘Atthi cittan’ti vā panassa sati paccupaṭṭhitā hoti. Yāvadeva ñāṇamattāya paṭissatimattāya anissito ca viharati, na ca kiñci loke upādiyati. Jego uważność jest utwierdzona: »Oto jest umysł!«. Taka właśnie jest miara jego zrozumienia i ciągłej uważności, pozostaje tak, niezależny, bez jakiegokolwiek lgnięcia do świata –
Evampi kho, bhikkhave, bhikkhu citte cittānupassī viharati. w ten sposób, mnisi, mnich trwa, obserwując umysł taki, jakim jest.
Cittānupassanā niṭṭhitā. Koniec obserwacji umysłu.
4. Dhammānupassanā 4. Obserwowanie natury zjawisk
4.1. Dhammānupassanānīvaraṇapabba 4.1. Obserwowanie natury zjawisk, ustęp o pięciu przeszkodach
Kathañca, bhikkhave, bhikkhu dhammesu dhammānupassī viharati? W jaki sposób, mnisi, mnich trwa, obserwując naturę zjawisk taką, jaka jest?
Idha, bhikkhave, bhikkhu dhammesu dhammānupassī viharati pañcasu nīvaraṇesu. Otóż, mnisi, mnich taki trwa, obserwując naturę zjawisk poprzez pięć przeszkód.
Kathañca pana, bhikkhave, bhikkhu dhammesu dhammānupassī viharati pañcasu nīvaraṇesu? W jaki sposób, mnisi, mnich trwa, obserwując naturę zjawisk poprzez pięć przeszkód?
Idha, bhikkhave, bhikkhu santaṁ vā ajjhattaṁ kāmacchandaṁ ‘atthi me ajjhattaṁ kāmacchando’ti pajānāti, asantaṁ vā ajjhattaṁ kāmacchandaṁ ‘natthi me ajjhattaṁ kāmacchando’ti pajānāti; yathā ca anuppannassa kāmacchandassa uppādo hoti tañca pajānāti, yathā ca uppannassa kāmacchandassa pahānaṁ hoti tañca pajānāti, yathā ca pahīnassa kāmacchandassa āyatiṁ anuppādo hoti tañca pajānāti. Otóż, mnisi, mnich taki, gdy istnieje wewnątrz niego pragnienie przyjemności zmysłowej, pojmuje właściwie: »Istnieje we mnie pragnienie przyjemności zmysłowej«, gdy nie istnieje wewnątrz niego pragnienie przyjemności zmysłowej, pojmuje właściwie: »Nie istnieje we mnie pragnienie przyjemności zmysłowej«, pojmuje właściwie, jak niepowstałe pragnienie przyjemności zmysłowej w nim powstaje, pojmuje właściwie, jak powstałe pragnienie przyjemności zmysłowej zostaje w nim powstrzymane, pojmuje właściwie, jak powstrzymane pragnienie przyjemności zmysłowej więcej w nim nie powstaje.
Santaṁ vā ajjhattaṁ byāpādaṁ ‘atthi me ajjhattaṁ byāpādo’ti pajānāti, asantaṁ vā ajjhattaṁ byāpādaṁ ‘natthi me ajjhattaṁ byāpādo’ti pajānāti; yathā ca anuppannassa byāpādassa uppādo hoti tañca pajānāti, yathā ca uppannassa byāpādassa pahānaṁ hoti tañca pajānāti, yathā ca pahīnassa byāpādassa āyatiṁ anuppādo hoti tañca pajānāti. Gdy istnieje wewnątrz niego gniew, pojmuje właściwie: »Istnieje we mnie gniew«, gdy nie istnieje wewnątrz niego gniew, pojmuje właściwie: »Nie istnieje we mnie gniew«, pojmuje właściwie, jak niepowstały gniew w nim powstaje, pojmuje właściwie, jak powstały gniew zostaje w nim powstrzymany, pojmuje właściwie, jak powstrzymany gniew więcej w nim nie powstaje.
Santaṁ vā ajjhattaṁ thinamiddhaṁ ‘atthi me ajjhattaṁ thinamiddhan’ti pajānāti, asantaṁ vā ajjhattaṁ thinamiddhaṁ ‘natthi me ajjhattaṁ thinamiddhan’ti pajānāti, yathā ca anuppannassa thinamiddhassa uppādo hoti tañca pajānāti, yathā ca uppannassa thinamiddhassa pahānaṁ hoti tañca pajānāti, yathā ca pahīnassa thinamiddhassa āyatiṁ anuppādo hoti tañca pajānāti. Gdy istnieje wewnątrz niego odrętwienie i ospałość, pojmuje właściwie: »Istnieją we mnie odrętwienie i ospałość«, gdy nie istnieją wewnątrz niego odrętwienie i ospałość, pojmuje właściwie: »Nie istnieją we mnie odrętwienie i ospałość«, pojmuje właściwie, jak niepowstałe odrętwienie i ospałość w nim powstają, pojmuje właściwie, jak powstałe odrętwienie i ospałość zostają w nim powstrzymane, pojmuje właściwie, jak powstrzymane odrętwienie i ospałość więcej w nim nie powstają.
Santaṁ vā ajjhattaṁ uddhaccakukkuccaṁ ‘atthi me ajjhattaṁ uddhaccakukkuccan’ti pajānāti, asantaṁ vā ajjhattaṁ uddhaccakukkuccaṁ ‘natthi me ajjhattaṁ uddhaccakukkuccan’ti pajānāti; yathā ca anuppannassa uddhaccakukkuccassa uppādo hoti tañca pajānāti, yathā ca uppannassa uddhaccakukkuccassa pahānaṁ hoti tañca pajānāti, yathā ca pahīnassa uddhaccakukkuccassa āyatiṁ anuppādo hoti tañca pajānāti. Gdy istnieje wewnątrz niego niezrównoważenie i zaniepokojenie, pojmuje właściwie: »Istnieją we mnie niezrównoważenie i zaniepokojenie«, gdy nie istnieją wewnątrz niego niezrównoważenie i zaniepokojenie, pojmuje właściwie: »Nie istnieją we mnie niezrównoważenie i zaniepokojenie«, pojmuje właściwie, jak niepowstałe niezrównoważenie i zaniepokojenie w nim powstają, pojmuje właściwie, jak powstałe niezrównoważenie i zaniepokojenie zostają w nim powstrzymane, pojmuje właściwie, jak powstrzymane niezrównoważenie i zaniepokojenie więcej w nim nie powstają.
Santaṁ vā ajjhattaṁ vicikicchaṁ ‘atthi me ajjhattaṁ vicikicchā’ti pajānāti, asantaṁ vā ajjhattaṁ vicikicchaṁ ‘natthi me ajjhattaṁ vicikicchā’ti pajānāti; yathā ca anuppannāya vicikicchāya uppādo hoti tañca pajānāti, yathā ca uppannāya vicikicchāya pahānaṁ hoti tañca pajānāti, yathā ca pahīnāya vicikicchāya āyatiṁ anuppādo hoti tañca pajānāti. Gdy istnieją wewnątrz niego wątpliwości, pojmuje właściwie: »Istnieją we mnie wątpliwości«, gdy nie istnieją wewnątrz niego wątpliwości, pojmuje właściwie: »Nie istnieją we mnie wątpliwości«, pojmuje właściwie, jak niepowstałe wątpliwości w nim powstają, pojmuje właściwie, jak powstałe wątpliwości zostają w nim powstrzymane, pojmuje właściwie, jak powstrzymane wątpliwości więcej w nim nie powstają.
Iti ajjhattaṁ vā dhammesu dhammānupassī viharati, bahiddhā vā dhammesu dhammānupassī viharati, ajjhattabahiddhā vā dhammesu dhammānupassī viharati; W ten sposób trwa, obserwując naturę zjawisk taką, jaka jest od wewnątrz, obserwując naturę zjawisk taką, jaka jest z zewnątrz, obserwując naturę zjawisk taką, jaka jest zarówno od wewnątrz, jak i z zewnątrz.
samudayadhammānupassī vā dhammesu viharati, vayadhammānupassī vā dhammesu viharati, samudayavayadhammānupassī vā dhammesu viharati. W ten sposób trwa, obserwując naturę pojawiania się zjawisk w naturze zjawisk, w ten sposób trwa, obserwując naturę przemijania zjawisk w naturze zjawisk, w ten sposób trwa, obserwując naturę pojawiania się i przemijania zjawisk w naturze zjawisk.
‘Atthi dhammā’ti vā panassa sati paccupaṭṭhitā hoti. Yāvadeva ñāṇamattāya paṭissatimattāya anissito ca viharati, na ca kiñci loke upādiyati. Jego uważność jest utwierdzona: »Oto jest natura zjawisk!«. Taka właśnie jest miara jego zrozumienia i ciągłej uważności, pozostaje tak, niezależny, bez jakiegokolwiek lgnięcia do świata –
Evampi kho, bhikkhave, bhikkhu dhammesu dhammānupassī viharati pañcasu nīvaraṇesu. w ten sposób, mnisi, mnich trwa, obserwując naturę zjawisk taką, jaka jest poprzez pięć przeszkód.
Nīvaraṇapabbaṁ niṭṭhitaṁ. Koniec ustępu o pięciu przeszkodach
4.2. Dhammānupassanākhandhapabba 4.2. Obserwowanie natury zjawisk, ustęp o pięciu grupach składowych
Puna caparaṁ, bhikkhave, bhikkhu dhammesu dhammānupassī viharati pañcasu upādānakkhandhesu. Zatem, mnisi, mnich taki obserwuje naturę zjawisk taką, jaka jest poprzez pięć grup składowych, do których się lgnie.
Kathañca pana, bhikkhave, bhikkhu dhammesu dhammānupassī viharati pañcasu upādānakkhandhesu? W jaki sposób, mnisi, mnich trwa, obserwując naturę zjawisk taką, jaka jest poprzez pięć grup składowych, do których się lgnie?
Idha, bhikkhave, bhikkhu: Otóż, mnisi, mnich taki pojmuje właściwie:
‘iti rūpaṁ, iti rūpassa samudayo, iti rūpassa atthaṅgamo; »Oto forma materialna, oto początek formy materialnej, oto koniec formy materialnej,
iti vedanā, iti vedanāya samudayo, iti vedanāya atthaṅgamo; oto odczucia, oto początek odczuć, oto koniec odczuć,
iti saññā, iti saññāya samudayo, iti saññāya atthaṅgamo; oto rozpoznawanie, oto początek rozpoznawania, oto koniec rozpoznawania,
iti saṅkhārā, iti saṅkhārānaṁ samudayo, iti saṅkhārānaṁ atthaṅgamo; oto wytworzenia umysłowe, oto początek wytworzeń umysłowych, oto koniec wytworzeń umysłowych,
iti viññāṇaṁ, iti viññāṇassa samudayo, iti viññāṇassa atthaṅgamo’ti; oto świadomość, oto początek świadomości, oto koniec świadomości«.
iti ajjhattaṁ vā dhammesu dhammānupassī viharati, bahiddhā vā dhammesu dhammānupassī viharati, ajjhattabahiddhā vā dhammesu dhammānupassī viharati; W ten sposób trwa, obserwując naturę zjawisk taką, jaka jest od wewnątrz, obserwując naturę zjawisk taką, jaka jest z zewnątrz, obserwując naturę zjawisk taką, jaka jest zarówno od wewnątrz, jak i z zewnątrz.
samudayadhammānupassī vā dhammesu viharati, vayadhammānupassī vā dhammesu viharati, samudayavayadhammānupassī vā dhammesu viharati. W ten sposób trwa, obserwując naturę pojawiania się zjawisk w naturze zjawisk, w ten sposób trwa, obserwując naturę przemijania zjawisk w naturze zjawisk, w ten sposób trwa, obserwując naturę pojawiania się i przemijania zjawisk w naturze zjawisk.
‘Atthi dhammā’ti vā panassa sati paccupaṭṭhitā hoti. Yāvadeva ñāṇamattāya paṭissatimattāya anissito ca viharati, na ca kiñci loke upādiyati. Jego uważność jest utwierdzona: »Oto jest natura zjawisk!«. Taka właśnie jest miara jego zrozumienia i ciągłej uważności, pozostaje tak, niezależny, bez jakiegokolwiek lgnięcia do świata –
Evampi kho, bhikkhave, bhikkhu dhammesu dhammānupassī viharati pañcasu upādānakkhandhesu. w ten sposób, mnisi, mnich trwa, obserwując naturę zjawisk taką, jaka jest poprzez pięć grup składowych, do których się lgnie.
Khandhapabbaṁ niṭṭhitaṁ. Koniec ustępu o pięciu grupach składowych.
4.3. Dhammānupassanāāyatanapabba 4.3. Obserwowanie natury zjawisk, ustęp o obszarach zmysłowych
Puna caparaṁ, bhikkhave, bhikkhu dhammesu dhammānupassī viharati chasu ajjhattikabāhiresu āyatanesu. Zatem, mnisi, mnich taki obserwuje naturę zjawisk taką, jaka jest poprzez sześć wewnętrznych i zewnętrznych obszarów zmysłowych.
Kathañca pana, bhikkhave, bhikkhu dhammesu dhammānupassī viharati chasu ajjhattikabāhiresu āyatanesu? W jaki sposób, mnisi, mnich trwa, obserwując naturę zjawisk taką, jaka jest poprzez sześć wewnętrznych i zewnętrznych obszarów zmysłowych?
Idha, bhikkhave, bhikkhu cakkhuñca pajānāti, rūpe ca pajānāti, yañca tadubhayaṁ paṭicca uppajjati saṁyojanaṁ tañca pajānāti, yathā ca anuppannassa saṁyojanassa uppādo hoti tañca pajānāti, yathā ca uppannassa saṁyojanassa pahānaṁ hoti tañca pajānāti, yathā ca pahīnassa saṁyojanassa āyatiṁ anuppādo hoti tañca pajānāti. Otóż, mnisi, mnich taki pojmuje właściwie, czym jest oko, pojmuje właściwie, czym jest forma materialna, pojmuje właściwie zniewolenie powstające w zależności od obydwu, pojmuje właściwie, jak niepowstałe zniewolenie w nim powstaje, pojmuje właściwie, jak powstałe zniewolenie zostaje w nim powstrzymane, pojmuje właściwie, jak powstrzymane zniewolenie więcej w nim nie powstaje.
Sotañca pajānāti, sadde ca pajānāti, yañca tadubhayaṁ paṭicca uppajjati saṁyojanaṁ tañca pajānāti, yathā ca anuppannassa saṁyojanassa uppādo hoti tañca pajānāti, yathā ca uppannassa saṁyojanassa pahānaṁ hoti tañca pajānāti, yathā ca pahīnassa saṁyojanassa āyatiṁ anuppādo hoti tañca pajānāti. Pojmuje właściwie, czym jest ucho, pojmuje właściwie, czym są dźwięki, pojmuje właściwie zniewolenie powstające w zależności od obydwu, pojmuje właściwie, jak niepowstałe zniewolenie w nim powstaje, pojmuje właściwie, jak powstałe zniewolenie zostaje w nim powstrzymane, pojmuje właściwie, jak powstrzymane zniewolenie więcej w nim nie powstaje.
Ghānañca pajānāti, gandhe ca pajānāti, yañca tadubhayaṁ paṭicca uppajjati saṁyojanaṁ tañca pajānāti, yathā ca anuppannassa saṁyojanassa uppādo hoti tañca pajānāti, yathā ca uppannassa saṁyojanassa pahānaṁ hoti tañca pajānāti, yathā ca pahīnassa saṁyojanassa āyatiṁ anuppādo hoti tañca pajānāti. Pojmuje właściwie, czym jest nos, pojmuje właściwie, czym są zapachy, pojmuje właściwie zniewolenie powstające w zależności od obydwu, pojmuje właściwie, jak niepowstałe zniewolenie w nim powstaje, pojmuje właściwie, jak powstałe zniewolenie zostaje w nim powstrzymane, pojmuje właściwie, jak powstrzymane zniewolenie więcej w nim nie powstaje.
Jivhañca pajānāti, rase ca pajānāti, yañca tadubhayaṁ paṭicca uppajjati saṁyojanaṁ tañca pajānāti, yathā ca anuppannassa saṁyojanassa uppādo hoti tañca pajānāti, yathā ca uppannassa saṁyojanassa pahānaṁ hoti tañca pajānāti, yathā ca pahīnassa saṁyojanassa āyatiṁ anuppādo hoti tañca pajānāti. Pojmuje właściwie, czym jest język, pojmuje właściwie, czym jest smak, pojmuje właściwie zniewolenie powstające w zależności od obydwu, pojmuje właściwie, jak niepowstałe zniewolenie w nim powstaje, pojmuje właściwie, jak powstałe zniewolenie zostaje w nim powstrzymane, pojmuje właściwie, jak powstrzymane zniewolenie więcej w nim nie powstaje.
Kāyañca pajānāti, phoṭṭhabbe ca pajānāti, yañca tadubhayaṁ paṭicca uppajjati saṁyojanaṁ tañca pajānāti, yathā ca anuppannassa saṁyojanassa uppādo hoti tañca pajānāti, yathā ca uppannassa saṁyojanassa pahānaṁ hoti tañca pajānāti, yathā ca pahīnassa saṁyojanassa āyatiṁ anuppādo hoti tañca pajānāti. Pojmuje właściwie, czym jest ciało, pojmuje właściwie, czym jest dotyk, pojmuje właściwie zniewolenie powstające w zależności od obydwu, pojmuje właściwie, jak niepowstałe zniewolenie w nim powstaje, pojmuje właściwie, jak powstałe zniewolenie zostaje w nim powstrzymane, pojmuje właściwie, jak powstrzymane zniewolenie więcej w nim nie powstaje.
Manañca pajānāti, dhamme ca pajānāti, yañca tadubhayaṁ paṭicca uppajjati saṁyojanaṁ tañca pajānāti, yathā ca anuppannassa saṁyojanassa uppādo hoti tañca pajānāti, yathā ca uppannassa saṁyojanassa pahānaṁ hoti tañca pajānāti, yathā ca pahīnassa saṁyojanassa āyatiṁ anuppādo hoti tañca pajānāti. Pojmuje właściwie, czym jest umysł, pojmuje właściwie, czym są myśli, pojmuje właściwie zniewolenie powstające w zależności od obydwu, pojmuje właściwie, jak niepowstałe zniewolenie w nim powstaje, pojmuje właściwie, jak powstałe zniewolenie zostaje w nim powstrzymane, pojmuje właściwie, jak powstrzymane zniewolenie więcej w nim nie powstaje.
Iti ajjhattaṁ vā dhammesu dhammānupassī viharati, bahiddhā vā dhammesu dhammānupassī viharati, ajjhattabahiddhā vā dhammesu dhammānupassī viharati; W ten sposób trwa, obserwując naturę zjawisk taką, jaka jest od wewnątrz, obserwując naturę zjawisk taką, jaka jest z zewnątrz, obserwując naturę zjawisk taką, jaka jest zarówno od wewnątrz, jak i z zewnątrz.
samudayadhammānupassī vā dhammesu viharati, vayadhammānupassī vā dhammesu viharati, samudayavayadhammānupassī vā dhammesu viharati. W ten sposób trwa, obserwując naturę pojawiania się zjawisk w naturze zjawisk, w ten sposób trwa, obserwując naturę przemijania zjawisk w naturze zjawisk, w ten sposób trwa, obserwując naturę pojawiania się i przemijania zjawisk w naturze zjawisk.
‘Atthi dhammā’ti vā panassa sati paccupaṭṭhitā hoti. Yāvadeva ñāṇamattāya paṭissatimattāya anissito ca viharati na ca kiñci loke upādiyati. Jego uważność jest utwierdzona: »Oto jest natura zjawisk!«. Taka właśnie jest miara jego zrozumienia i ciągłej uważności, pozostaje tak, niezależny, bez jakiegokolwiek lgnięcia do świata –
Evampi kho, bhikkhave, bhikkhu dhammesu dhammānupassī viharati chasu ajjhattikabāhiresu āyatanesu. w ten sposób mnisi, mnich trwa, obserwując naturę zjawisk taką, jaka jest poprzez sześć wewnętrznych i zewnętrznych obszarów zmysłowych.
Āyatanapabbaṁ niṭṭhitaṁ. Koniec ustępu o obszarach zmysłowych.
4.4. Dhammānupassanābojjhaṅgapabba 4.4. Obserwowanie natury zjawisk, ustęp o czynnikach Przebudzenia
Puna caparaṁ, bhikkhave, bhikkhu dhammesu dhammānupassī viharati sattasu bojjhaṅgesu. Zatem, mnisi, mnich taki, obserwuje naturę zjawisk taką, jaka jest poprzez siedem czynników Przebudzenia.
Kathañca pana, bhikkhave, bhikkhu dhammesu dhammānupassī viharati sattasu bojjhaṅgesu? W jaki sposób, mnisi, mnich trwa, obserwując naturę zjawisk taką, jaka jest poprzez siedem czynników Przebudzenia?
Idha, bhikkhave, bhikkhu santaṁ vā ajjhattaṁ satisambojjhaṅgaṁ ‘atthi me ajjhattaṁ satisambojjhaṅgo’ti pajānāti, asantaṁ vā ajjhattaṁ satisambojjhaṅgaṁ ‘natthi me ajjhattaṁ satisambojjhaṅgo’ti pajānāti, yathā ca anuppannassa satisambojjhaṅgassa uppādo hoti tañca pajānāti, yathā ca uppannassa satisambojjhaṅgassa bhāvanāya pāripūrī hoti tañca pajānāti. Otóż, mnisi, mnich taki, gdy istnieje wewnątrz niego uważność będąca czynnikiem Przebudzenia, pojmuje właściwie: »Istnieje we mnie uważność będąca czynnikiem Przebudzenia«, gdy nie istnieje wewnątrz niego uważność, pojmuje właściwie: »Nie istnieje we mnie uważność, będąca czynnikiem Przebudzenia«, pojmuje właściwie, jak niepowstała uważność będąca czynnikiem Przebudzenia w nim powstaje, pojmuje właściwie, jak powstała uważność będąca czynnikiem Przebudzenia rozwijana jest do doskonałości.
Santaṁ vā ajjhattaṁ dhammavicayasambojjhaṅgaṁ ‘atthi me ajjhattaṁ dhammavicayasambojjhaṅgo’ti pajānāti, asantaṁ vā ajjhattaṁ dhammavicayasambojjhaṅgaṁ ‘natthi me ajjhattaṁ dhammavicayasambojjhaṅgo’ti pajānāti, yathā ca anuppannassa dhammavicayasambojjhaṅgassa uppādo hoti tañca pajānāti, yathā ca uppannassa dhammavicayasambojjhaṅgassa bhāvanāya pāripūrī hoti tañca pajānāti. Gdy istnieje wewnątrz niego badanie Dhammy będące czynnikiem Przebudzenia, pojmuje właściwie: »Istnieje we mnie badanie Dhammy będące czynnikiem Przebudzenia«, gdy nie istnieje wewnątrz niego badanie Dhammy będące czynnikiem Przebudzenia, pojmuje właściwie: »Nie istnieje we mnie badanie Dhammy będące czynnikiem Przebudzenia«, rozumie właściwie, jak niepowstałe badanie Dhammy, będące czynnikiem Przebudzenia, w nim powstaje, rozumie właściwie, jak powstałe badanie Dhammy, będące czynnikiem Przebudzenia, doprowadzane jest do doskonałości.
Santaṁ vā ajjhattaṁ vīriyasambojjhaṅgaṁ ‘atthi me ajjhattaṁ vīriyasambojjhaṅgo’ti pajānāti, asantaṁ vā ajjhattaṁ vīriyasambojjhaṅgaṁ ‘natthi me ajjhattaṁ vīriyasambojjhaṅgo’ti pajānāti, yathā ca anuppannassa vīriyasambojjhaṅgassa uppādo hoti tañca pajānāti, yathā ca uppannassa vīriyasambojjhaṅgassa bhāvanāya pāripūrī hoti tañca pajānāti. Gdy istnieje wewnątrz niego energia będącą czynnikiem Przebudzenia, pojmuje właściwie: »Istnieje we mnie energia będąca czynnikiem Przebudzenia«, gdy nie istnieje wewnątrz niego energia będąca czynnikiem Przebudzenia, pojmuje właściwie: »Nie istnieje we mnie energia będąca czynnikiem Przebudzenia«, rozumie właściwie, jak niepowstała energia, będąca czynnikiem Przebudzenia, w nim powstaje, rozumie właściwie, jak powstała energia, będąca czynnikiem Przebudzenia, doprowadzane jest do doskonałości.
Santaṁ vā ajjhattaṁ pītisambojjhaṅgaṁ ‘atthi me ajjhattaṁ pītisambojjhaṅgo’ti pajānāti, asantaṁ vā ajjhattaṁ pītisambojjhaṅgaṁ ‘natthi me ajjhattaṁ pītisambojjhaṅgo’ti pajānāti, yathā ca anuppannassa pītisambojjhaṅgassa uppādo hoti tañca pajānāti, yathā ca uppannassa pītisambojjhaṅgassa bhāvanāya pāripūrī hoti tañca pajānāti. Gdy istnieje wewnątrz niego radosne uniesienie będące czynnikiem Przebudzenia, pojmuje właściwie: »Istnieje we mnie radosne uniesienie będące czynnikiem Przebudzenia«, gdy nie istnieje wewnątrz niego radosne uniesienie będące czynnikiem Przebudzenia, pojmuje właściwie: »Nie istnieje we mnie radosne uniesienie będące czynnikiem Przebudzenia«, rozumie właściwie, jak niepowstałe radosne uniesienie, będące czynnikiem Przebudzenia, w nim powstaje, rozumie właściwie, jak powstałe radosne uniesienie, będące czynnikiem Przebudzenia, doprowadzane jest do doskonałości.
Santaṁ vā ajjhattaṁ passaddhisambojjhaṅgaṁ ‘atthi me ajjhattaṁ passaddhisambojjhaṅgo’ti pajānāti, asantaṁ vā ajjhattaṁ passaddhisambojjhaṅgaṁ ‘natthi me ajjhattaṁ passaddhisambojjhaṅgo’ti pajānāti, yathā ca anuppannassa passaddhisambojjhaṅgassa uppādo hoti tañca pajānāti, yathā ca uppannassa passaddhisambojjhaṅgassa bhāvanāya pāripūrī hoti tañca pajānāti. Gdy istnieje wewnątrz niego uspokojenie będące czynnikiem Przebudzenia, rozumie właściwie: »Istnieje we mnie uspokojenie będące czynnikiem Przebudzenia«, gdy nie istnieje wewnątrz niego uspokojenie będące czynnikiem Przebudzenia, pojmuje właściwie: »Nie istnieje we mnie uspokojenie będące czynnikiem Przebudzenia«, rozumie właściwie, jak niepowstałe uspokojenie, będące czynnikiem Przebudzenia, w nim powstaje, rozumie właściwie, jak powstałe uspokojenie, będące czynnikiem Przebudzenia, doprowadzane jest do doskonałości.
Santaṁ vā ajjhattaṁ samādhisambojjhaṅgaṁ ‘atthi me ajjhattaṁ samādhisambojjhaṅgo’ti pajānāti, asantaṁ vā ajjhattaṁ samādhisambojjhaṅgaṁ ‘natthi me ajjhattaṁ samādhisambojjhaṅgo’ti pajānāti, yathā ca anuppannassa samādhisambojjhaṅgassa uppādo hoti tañca pajānāti, yathā ca uppannassa samādhisambojjhaṅgassa bhāvanāya pāripūrī hoti tañca pajānāti. Gdy istnieje wewnątrz niego skupienie będące czynnikiem Przebudzenia, pojmuje właściwie: »Istnieje we mnie skupienie będące czynnikiem Przebudzenia«, gdy nie istnieje wewnątrz niego skupienie będące czynnikiem Przebudzenia, pojmuje właściwie: »Nie istnieje we mnie skupienie będące czynnikiem Przebudzenia«, rozumie właściwie, jak niepowstałe skupienie, będące czynnikiem Przebudzenia, w nim powstaje, rozumie właściwie, jak powstałe skupienie, będące czynnikiem Przebudzenia, doprowadzane jest do doskonałości.
Santaṁ vā ajjhattaṁ upekkhāsambojjhaṅgaṁ ‘atthi me ajjhattaṁ upekkhāsambojjhaṅgo’ti pajānāti, asantaṁ vā ajjhattaṁ upekkhāsambojjhaṅgaṁ ‘natthi me ajjhattaṁ upekkhāsambojjhaṅgo’ti pajānāti, yathā ca anuppannassa upekkhāsambojjhaṅgassa uppādo hoti tañca pajānāti, yathā ca uppannassa upekkhāsambojjhaṅgassa bhāvanāya pāripūrī hoti tañca pajānāti. Gdy istnieje wewnątrz niego zrównoważenie będące czynnikiem Przebudzenia, pojmuje właściwie: »Istnieje we mnie zrównoważenie będące czynnikiem Przebudzenia«, gdy nie istnieje wewnątrz niego zrównoważenie będące czynnikiem Przebudzenia, pojmuje właściwie: »Nie istnieje we mnie zrównoważenie będące czynnikiem Przebudzenia«, rozumie właściwie, jak niepowstałe zrównoważenie, będące czynnikiem Przebudzenia, w nim powstaje, rozumie właściwie, jak powstałe zrównoważenie, będące czynnikiem Przebudzenia, doprowadzane jest do doskonałości.
Iti ajjhattaṁ vā dhammesu dhammānupassī viharati, bahiddhā vā dhammesu dhammānupassī viharati, ajjhattabahiddhā vā dhammesu dhammānupassī viharati; W ten sposób trwa, obserwując naturę zjawisk taką, jaka jest od wewnątrz, obserwując naturę zjawisk taką, jaka jest z zewnątrz, obserwując naturę zjawisk taką, jaka jest zarówno od wewnątrz, jak i z zewnątrz.
samudayadhammānupassī vā dhammesu viharati, vayadhammānupassī vā dhammesu viharati, samudayavayadhammānupassī vā dhammesu viharati. W ten sposób trwa, obserwując naturę pojawiania się zjawisk w naturze zjawisk, w ten sposób trwa, obserwując naturę przemijania zjawisk w naturze zjawisk, w ten sposób trwa, obserwując naturę pojawiania się i przemijania zjawisk w naturze zjawisk.
‘Atthi dhammā’ti vā panassa sati paccupaṭṭhitā hoti. Yāvadeva ñāṇamattāya paṭissatimattāya anissito ca viharati, na ca kiñci loke upādiyati. Jego uważność jest utwierdzona: »Oto jest natura zjawisk!«. Taka właśnie jest miara jego zrozumienia i ciągłej uważności, pozostaje tak, niezależny, bez jakiegokolwiek lgnięcia do świata –
Evampi kho, bhikkhave, bhikkhu dhammesu dhammānupassī viharati sattasu bojjhaṅgesu. w ten sposób mnisi, mnich trwa, obserwując naturę zjawisk taką, jaka jest poprzez siedem czynników Przebudzenia.
Bojjhaṅgapabbaṁ niṭṭhitaṁ. Koniec ustępu o czynnikach Przebudzenia
4.5. Dhammānupassanāsaccapabba 4.5. Obserwowanie natury zjawisk, ustęp o Prawdach
Puna caparaṁ, bhikkhave, bhikkhu dhammesu dhammānupassī viharati catūsu ariyasaccesu. Zatem, mnisi, mnich taki obserwuje naturę zjawisk taką, jaka jest poprzez Cztery Szlachetne Prawdy.
Kathañca pana, bhikkhave, bhikkhu dhammesu dhammānupassī viharati catūsu ariyasaccesu? W jaki sposób, mnisi, mnich trwa, obserwując naturę zjawisk taką, jaka jest poprzez Cztery Szlachetne Prawdy?
Idha, bhikkhave, bhikkhu ‘idaṁ dukkhan’ti yathābhūtaṁ pajānāti, ‘ayaṁ dukkhasamudayo’ti yathābhūtaṁ pajānāti, ‘ayaṁ dukkhanirodho’ti yathābhūtaṁ pajānāti, ‘ayaṁ dukkhanirodhagāminī paṭipadā’ti yathābhūtaṁ pajānāti. Otóż, mnisi, mnich taki pojmuje, jak to w rzeczywistości jest: »Oto krzywda«. Pojmuje, jak to w rzeczywistości jest: »Oto przyczyna powstania krzywdy«. Pojmuje, jak to w rzeczywistości jest: »Oto ustanie krzywdy«. Pojmuje, jak to w rzeczywistości jest: »Oto Ścieżka prowadząca do ustania krzywdy«.
Iti ajjhattaṁ vā dhammesu dhammānupassī viharati, bahiddhā vā dhammesu dhammānupassī viharati, ajjhattabahiddhā vā dhammesu dhammānupassī viharati; W ten sposób trwa, obserwując naturę zjawisk taką, jaka jest od wewnątrz, obserwując naturę zjawisk taką, jaka jest z zewnątrz, obserwując naturę zjawisk taką, jaka jest zarówno od wewnątrz, jak i z zewnątrz.
samudayadhammānupassī vā dhammesu viharati, vayadhammānupassī vā dhammesu viharati, samudayavayadhammānupassī vā dhammesu viharati. W ten sposób trwa, obserwując naturę pojawiania się zjawisk w naturze zjawisk, w ten sposób trwa, obserwując naturę przemijania zjawisk w naturze zjawisk, w ten sposób trwa, obserwując naturę pojawiania się i przemijania zjawisk w naturze zjawisk.
‘Atthi dhammā’ti vā panassa sati paccupaṭṭhitā hoti. Yāvadeva ñāṇamattāya paṭissatimattāya anissito ca viharati, na ca kiñci loke upādiyati. Jego uważność jest utwierdzona: »Oto jest natura zjawisk!«. Taka właśnie jest miara jego zrozumienia i ciągłej uważności, pozostaje tak, niezależny, bez jakiegokolwiek lgnięcia do świata –
Evampi kho, bhikkhave, bhikkhu dhammesu dhammānupassī viharati catūsu ariyasaccesu. w ten sposób mnisi, mnich trwa, obserwując naturę zjawisk taką, jaka jest poprzez Cztery Szlachetne Prawdy.
Saccapabbaṁ niṭṭhitaṁ. Koniec ustępu o Prawdach.
Dhammānupassanā niṭṭhitā. Koniec obserwacji natury zjawisk
Yo hi koci, bhikkhave, ime cattāro satipaṭṭhāne evaṁ bhāveyya satta vassāni, tassa dvinnaṁ phalānaṁ aññataraṁ phalaṁ pāṭikaṅkhaṁ Mnisi, ktokolwiek doskonaliłby te cztery ustanowienia uważności w taki sposób przez siedem lat, może oczekiwać jednego z dwóch rezultatów:
diṭṭheva dhamme aññā; sati vā upādisese anāgāmitā. doprowadzenia jeszcze w tym życiu do najwyższego poznania lub – gdy pozostało szczątkowe przywiązanie – do Niepowracania.
Tiṭṭhantu, bhikkhave, satta vassāni. Zostawiając nawet, mnisi, te siedem lat.
Yo hi koci, bhikkhave, ime cattāro satipaṭṭhāne evaṁ bhāveyya cha vassāni …pe… Jeśli ktokolwiek doskonaliłby te cztery ustanowienia uważności w taki sposób przez sześć lat (…),
pañca vassāni … pięć lat (…),
cattāri vassāni … cztery lata (…),
tīṇi vassāni … trzy lata (…),
dve vassāni … dwa lata (…),
ekaṁ vassaṁ … jeden rok (…),
tiṭṭhatu, bhikkhave, ekaṁ vassaṁ. Zostawiając nawet, mnisi, ten jeden rok.
Yo hi koci, bhikkhave, ime cattāro satipaṭṭhāne evaṁ bhāveyya satta māsāni, tassa dvinnaṁ phalānaṁ aññataraṁ phalaṁ pāṭikaṅkhaṁ Jeśli ktokolwiek doskonaliłby te cztery ustanowienia uważności w taki sposób przez siedem miesięcy (…),
diṭṭheva dhamme aññā; sati vā upādisese anāgāmitā. doprowadzenia jeszcze w tym życiu do najwyższego poznania lub – gdy pozostało szczątkowe przywiązanie – do Niepowracania.
Tiṭṭhantu, bhikkhave, satta māsāni. Zostawiając nawet, mnisi, te siedem miesięcy.
Yo hi koci, bhikkhave, ime cattāro satipaṭṭhāne evaṁ bhāveyya cha māsāni …pe… Jeśli ktokolwiek doskonaliłby te cztery ustanowienia uważności w taki sposób przez sześć miesięcy (…),
pañca māsāni … pięć miesięcy (…),
cattāri māsāni … cztery miesiące (…),
tīṇi māsāni … trzy miesiące (…),
dve māsāni … dwa miesiące (…),
ekaṁ māsaṁ … jeden miesiąc (…),
aḍḍhamāsaṁ … przez pół miesiąca,
tiṭṭhatu, bhikkhave, aḍḍhamāso. Zostawiając nawet, mnisi, te pół miesiąca.
Yo hi koci, bhikkhave, ime cattāro satipaṭṭhāne evaṁ bhāveyya sattāhaṁ, tassa dvinnaṁ phalānaṁ aññataraṁ phalaṁ pāṭikaṅkhaṁ Jeśli ktokolwiek doskonaliłby te cztery ustanowienia uważności w taki sposób przez siedem dni, może oczekiwać jednego z dwóch rezultatów:
diṭṭheva dhamme aññā sati vā upādisese anāgāmitāti. doprowadzenia jeszcze w tym życiu do najwyższego poznania lub – gdy pozostało szczątkowe przywiązanie – do Niepowracania.
‘Ekāyano ayaṁ, bhikkhave, maggo sattānaṁ visuddhiyā sokaparidevānaṁ samatikkamāya dukkhadomanassānaṁ atthaṅgamāya ñāyassa adhigamāya nibbānassa sacchikiriyāya yadidaṁ cattāro satipaṭṭhānā’ti. „Mnisi, oto bezpośrednia droga do oczyszczenia dla istot, do przezwyciężenia smutku i żalu, do zmierzchu krzywdy i rozpaczy, do właściwego osiągnięcia, do realizacji Nibbāny, a mianowicie cztery ustanowienia uważności.
Iti yaṁ taṁ vuttaṁ, idametaṁ paṭicca vuttan”ti. Odnośnie do tego zostało to powiedziane”.
Idamavoca bhagavā. To właśnie powiedział Błogosławiony.
Attamanā te bhikkhū bhagavato bhāsitaṁ abhinandunti. Uradowani mnisi rozkoszowali się słowami Błogosławionego.
Satipaṭṭhānasuttaṁ niṭṭhitaṁ dasamaṁ. Koniec – dziesiątej w zbiorze – mowy o ustanowieniach uważności.
Mūlapariyāyavaggo niṭṭhito paṭhamo. Koniec – pierwszego w zbiorze – rozdziału o porządku podstaw.
Tassuddānaṁ
Mūlasusaṁvaradhammadāyādā,
Bheravānaṅgaṇākaṅkheyyavatthaṁ;
Sallekhasammādiṭṭhisatipaṭṭhaṁ,
Vaggavaro asamo susamatto.