sutta » kn » vv » Vimānavatthu
Itthivimāna
Pīṭhavagga
5. Kuñjaravimānavatthu
“Kuñjaro te varāroho,
Nānāratanakappano;
Ruciro thāmavā javasampanno,
Ākāsamhi samīhati.
Padumi padmapattakkhi,
padmuppalajutindharo;
Padmacuṇṇābhikiṇṇaṅgo,
soṇṇapokkharamāladhā.
Padumānusaṭaṁ maggaṁ,
padmapattavibhūsitaṁ;
Ṭhitaṁ vaggu manugghātī,
mitaṁ gacchati vāraṇo.
Tassa pakkamamānassa,
soṇṇakaṁsā ratissarā;
Tesaṁ suyyati nigghoso,
tūriye pañcaṅgike yathā.
Tassa nāgassa khandhamhi,
sucivatthā alaṅkatā;
Mahantaṁ accharāsaṅghaṁ,
vaṇṇena atirocasi.
Dānassa te idaṁ phalaṁ,
atho sīlassa vā pana;
Atho añjalikammassa,
taṁ me akkhāhi pucchitā”ti.
Sā devatā attamanā,
moggallānena pucchitā;
Pañhaṁ puṭṭhā viyākāsi,
yassa kammassidaṁ phalaṁ.
“Disvāna guṇasampannaṁ,
jhāyiṁ jhānarataṁ sataṁ;
Adāsiṁ pupphābhikiṇṇaṁ,
āsanaṁ dussasanthataṁ.
Upaḍḍhaṁ padmamālāhaṁ,
āsanassa samantato;
Abbhokirissaṁ pattehi,
pasannā sehi pāṇibhi.
Tassa kammakusalassa,
idaṁ me īdisaṁ phalaṁ;
Sakkāro garukāro ca,
devānaṁ apacitā ahaṁ.
Yo ve sammāvimuttānaṁ,
santānaṁ brahmacārinaṁ;
Pasanno āsanaṁ dajjā,
evaṁ nande yathā ahaṁ.
Tasmā hi attakāmena,
mahattamabhikaṅkhatā;
Āsanaṁ dātabbaṁ hoti,
sarīrantimadhārinan”ti.
Kuñjaravimānaṁ pañcamaṁ.