Jātaka
Navakanipāta
Gijjhavagga
8. Cakkavākajātaka
“Kāsāyavatthe sakuṇe vadāmi,
Duve duve nandamane carante;
Kaṁ aṇḍajaṁ aṇḍajā mānusesu,
Jātiṁ pasaṁsanti tadiṅgha brūtha”.
“Amhe manussesu manussahiṁsa,
Anubbate cakkavāke vadanti;
Kalyāṇabhāvamhe dijesu sammatā,
Abhirūpā vicarāma aṇṇave”.
(…)
“Kiṁ aṇṇave kāni phalāni bhuñje,
Maṁsaṁ kuto khādatha cakkavākā;
Kiṁ bhojanaṁ bhuñjatha vo anomā,
Balañca vaṇṇo ca anapparūpā”.
“Na aṇṇave santi phalāni dhaṅka,
Maṁsaṁ kuto khādituṁ cakkavāke;
Sevālabhakkhamha apāṇabhojanā,
Na ghāsahetūpi karoma pāpaṁ”.
“Na me idaṁ ruccati cakkavāka,
Asmiṁ bhave bhojanasannikāso;
Ahosi pubbe tato me aññathā,
Icceva me vimati ettha jātā.
Ahampi maṁsāni phalāni bhuñje,
Annāni ca loṇiyateliyāni;
Rasaṁ manussesu labhāmi bhottuṁ,
Sūrova saṅgāmamukhaṁ vijetvā;
Na ca me tādiso vaṇṇo,
Cakkavāka yathā tava”.
“Asuddhabhakkhosi khaṇānupātī,
Kicchena te labbhati annapānaṁ;
Na tussasī rukkhaphalehi dhaṅka,
Maṁsāni vā yāni susānamajjhe.
Yo sāhasena adhigamma bhoge,
Paribhuñjati dhaṅka khaṇānupātī;
Tato upakkosati naṁ sabhāvo,
Upakkuṭṭho vaṇṇabalaṁ jahāti.
Appampi ce nibbutiṁ bhuñjatī yadi,
Asāhasena aparūpaghātī;
Balañca vaṇṇo ca tadassa hoti,
Na hi sabbo āhāramayena vaṇṇo”ti.
Cakkavākajātakaṁ aṭṭhamaṁ.