Jātaka
Navakanipāta
Gijjhavagga
10. Samuggajātaka
“Kuto nu āgacchatha bho tayo janā,
Svāgatā etha nisīdathāsane;
Kaccittha bhonto kusalaṁ anāmayaṁ,
Cirassamabbhāgamanaṁ hi vo idha”.
“Ahameva eko idha majja patto,
Na cāpi me dutiyo koci vijjati;
Kimeva sandhāya te bhāsitaṁ ise,
‘Kuto nu āgacchatha bho tayo janā’”.
“Tuvañca eko bhariyā ca te piyā,
Samuggapakkhittanikiṇṇamantare;
Sā rakkhitā kucchigatāva te sadā,
Vāyussa puttena sahā tahiṁ ratā”.
“Saṁviggarūpo isinā viyākato,
So dānavo tattha samuggamuggili;
Addakkhi bhariyaṁ suci māladhāriniṁ,
Vāyussa puttena sahā tahiṁ rataṁ”.
“Sudiṭṭharūpamuggatapānuvattinā,
Hīnā narā ye pamadāvasaṁ gatā;
Yathā have pāṇarivettha rakkhitā,
Duṭṭhā mayī aññamabhippamodayi.
Divā ca ratto ca mayā upaṭṭhitā,
Tapassinā jotirivā vane vasaṁ;
Sā dhammamukkamma adhammamācari,
Akiriyarūpo pamadāhi santhavo.
Sarīramajjhamhi ṭhitātimaññahaṁ,
Mayhaṁ ayanti asatiṁ asaññataṁ;
Sā dhammamukkamma adhammamācari,
Akiriyarūpo pamadāhi santhavo.
Surakkhitaṁ meti kathaṁ nu vissase,
Anekacittāsu na hatthi rakkhaṇā;
Etā hi pātālapapātasannibhā,
Etthappamatto byasanaṁ nigaccha”ti.
“Tasmā hi te sukhino vītasokā,
Ye mātugāmehi caranti nissaṭā;
Etaṁ sivaṁ uttamamābhipatthayaṁ,
Na mātugāmehi kareyya santhavanti”.
Samuggajātakaṁ dasamaṁ.