Jātaka
Pakiṇṇakanipāta
Sālikedāravagga
9. Tacchasūkarajātaka
“Yadesamānā vicarimha,
pabbatāni vanāni ca;
Anvesaṁ vicariṁ ñātī,
teme adhigatā mayā.
Bahuñcidaṁ mūlaphalaṁ,
bhakkho cāyaṁ anappako;
Rammā cimā girīnajjo,
phāsuvāso bhavissati.
Idhevāhaṁ vasissāmi,
saha sabbehi ñātibhi;
Appossukko nirāsaṅkī,
asoko akutobhayo”.
“Aññampi leṇaṁ pariyesa,
sattu no idha vijjati;
So taccha sūkare hanti,
idhāgantvā varaṁ varaṁ”.
“Ko numhākaṁ idha sattu,
ko ñātī susamāgate;
Duppadhaṁse padhaṁseti,
taṁ me akkhātha pucchitā”.
“Uddhaggarājī migarājā,
balī dāṭhāvudho migo;
So taccha sūkare hanti,
idhāgantvā varaṁ varaṁ”.
“Na no dāṭhā na vijjanti,
balaṁ kāye samohitaṁ;
Sabbe samaggā hutvāna,
vasaṁ kāhāma ekakaṁ”.
“Hadayaṅgamaṁ kaṇṇasukhaṁ,
Vācaṁ bhāsasi tacchaka;
Yopi yuddhe palāyeyya,
Tampi pacchā hanāmase”.
“Pāṇātipātā virato nu ajja,
Abhayaṁ nu te sabbabhūtesu dinnaṁ;
Dāṭhā nu te migavadhāya na santi,
Yo saṅghapatto kapaṇova jhāyasi”.
“Na me dāṭhā na vijjanti,
Balaṁ kāye samohitaṁ;
Ñātī ca disvāna sāmaggī ekato,
Tasmā ca jhāyāmi vanamhi ekako.
Imassudaṁ yanti disodisaṁ pure,
Bhayaṭṭitā leṇagavesino puthu;
Te dāni saṅgamma vasanti ekato,
Yatthaṭṭhitā duppasahajja te mayā.
Pariṇāyakasampannā,
sahitā ekavādino;
Te maṁ samaggā hiṁseyyuṁ,
tasmā nesaṁ na patthaye”.
“Ekova indo asure jināti,
Ekova seno hanti dije pasayha;
Ekova byaggho migasaṅghapatto,
Varaṁ varaṁ hanti balañhi tādisaṁ”.
“Na heva indo na seno,
napi byaggho migādhipo;
Samagge sahite ñātī,
na byagghe kurute vase”.
“Kumbhīlakā sakuṇakā,
saṅghino gaṇacārino;
Sammodamānā ekajjhaṁ,
uppatanti ḍayanti ca.
Tesañca ḍayamānānaṁ,
ekettha apasakkati;
Tañca seno nitāḷeti,
veyyagghiyeva sā gati”.
“Ussāhito jaṭilena,
luddenāmisacakkhunā;
Dāṭhī dāṭhīsu pakkhandi,
maññamāno yathā pure”.
“Sādhu sambahulā ñātī,
api rukkhā araññajā;
Sūkarehi samaggehi,
byaggho ekāyane hato”.
Brāhmaṇañceva byagghañca,
ubho hantvāna sūkarā.
Ānandino pamuditā,
mahānādaṁ panādisuṁ.
Te su udumbaramūlasmiṁ,
sūkarā susamāgatā;
Tacchakaṁ abhisiñciṁsu,
“tvaṁ no rājāsi issaro”ti.
Tacchasūkarajātakaṁ navamaṁ.