Petavatthu
Uragavagga
8. Goṇapetavatthu
“Kiṁ nu ummattarūpova,
lāyitvā haritaṁ tiṇaṁ;
Khāda khādāti lapasi,
gatasattaṁ jaraggavaṁ.
Na hi annena pānena,
mato goṇo samuṭṭhahe;
Tvaṁsi bālo ca dummedho,
yathā taññova dummatī”ti.
“Ime pādā idaṁ sīsaṁ,
ayaṁ kāyo savāladhi;
Nettā tatheva tiṭṭhanti,
ayaṁ goṇo samuṭṭhahe.
Nāyyakassa hatthapādā,
kāyo sīsañca dissati;
Rudaṁ mattikathūpasmiṁ,
nanu tvaññeva dummatī”ti.
“Ādittaṁ vata maṁ santaṁ,
ghatasittaṁva pāvakaṁ;
Vārinā viya osiñcaṁ,
sabbaṁ nibbāpaye daraṁ.
Abbahī vata me sallaṁ,
sokaṁ hadayanissitaṁ;
Yo me sokaparetassa,
pitusokaṁ apānudi.
Svāhaṁ abbūḷhasallosmi,
sītibhūtosmi nibbuto;
Na socāmi na rodāmi,
tava sutvāna māṇava”.
Evaṁ karonti sappaññā,
ye honti anukampakā;
Vinivattayanti sokamhā,
sujāto pitaraṁ yathāti.
Goṇapetavatthu aṭṭhamaṁ.