sutta » kn » tha-ap » Therāpadāna

Subhūtivagga

3 Tisaraṇagamaniyattheraapadāna

“Nagare candavatiyā,

mātuupaṭṭhāko ahuṁ;

Andhā mātā pitā mayhaṁ,

te posemi ahaṁ tadā.

Rahogato nisīditvā,

evaṁ cintesahaṁ tadā;

Posento mātāpitaro,

pabbajjaṁ na labhāmahaṁ.

Mahandhakārapihitā,

tividhaggīhi ḍayhare;

Etādise bhave jāte,

natthi koci vināyako.

Buddho loke samuppanno,

dippati dāni sāsanaṁ;

Sakkā uddharituṁ attā,

puññakāmena jantunā.

Uggayha tīṇi saraṇe,

paripuṇṇāni gopayiṁ;

Tena kammena sukatena,

paṭimokkhāmi duggatiṁ.

Nisabho nāma samaṇo,

buddhassa aggasāvako;

Tamahaṁ upagantvāna,

saraṇagamanaṁ gahiṁ.

Vassasatasahassāni,

āyu vijjati tāvade;

Tāvatā saraṇagamanaṁ,

paripuṇṇaṁ agopayiṁ.

Carime vattamānamhi,

saraṇaṁ taṁ anussariṁ;

Tena kammena sukatena,

tāvatiṁsaṁ agacchahaṁ.

Devalokagato santo,

puññakammasamāhito;

Yaṁ desaṁ upapajjāmi,

aṭṭha hetū labhāmahaṁ.

Disāsu pūjito homi,

tikkhapañño bhavāmahaṁ;

Sabbe devānuvattanti,

amitabhogaṁ labhāmahaṁ.

Suvaṇṇavaṇṇo sabbattha,

paṭikanto bhavāmahaṁ;

Mittānaṁ acalo homi,

yaso abbhuggato mamaṁ.

Asītikkhattu devindo,

devarajjamakārayiṁ;

Dibbasukhaṁ anubhaviṁ,

accharāhi purakkhato.

Pañcasattatikkhattuñca,

cakkavattī ahosahaṁ;

Padesarajjaṁ vipulaṁ,

gaṇanāto asaṅkhiyaṁ.

Pacchime bhave sampatte,

puññakammasamāhito;

Pure sāvatthiyaṁ jāto,

mahāsāle suaḍḍhake.

Nagarā nikkhamitvāna,

dārakehi purakkhato;

Hasakhiḍḍasamaṅgīhaṁ,

saṅghārāmaṁ upāgamiṁ.

Tatthaddasāsiṁ samaṇaṁ,

vippamuttaṁ nirūpadhiṁ;

So me dhammamadesesi,

saraṇañca adāsi me.

Sohaṁ sutvāna saraṇaṁ,

saraṇaṁ me anussariṁ;

Ekāsane nisīditvā,

arahattamapāpuṇiṁ.

Jātiyā sattame vasse,

arahattamapāpuṇiṁ;

Upasampādayi buddho,

guṇamaññāya cakkhumā.

Aparimeyye ito kappe,

saraṇāni agacchahaṁ;

Tato me sukataṁ kammaṁ,

phalaṁ dassesi me idha.

Sugopitaṁ me saraṇaṁ,

mānasaṁ suppaṇīhitaṁ;

Anubhotvā yasaṁ sabbaṁ,

pattomhi acalaṁ padaṁ.

Yesaṁ sotāvadhānatthi,

suṇotha mama bhāsato;

Ahaṁ vo kathayissāmi,

sāmaṁ diṭṭhaṁ padaṁ mama.

‘Buddho loke samuppanno,

vattate jinasāsanaṁ;

Amatā vāditā bherī,

sokasallavinodanā.

Yathāsakena thāmena,

puññakkhette anuttare;

Adhikāraṁ kareyyātha,

passayissatha nibbutiṁ.

Paggayha tīṇi saraṇe,

pañcasīlāni gopiya;

Buddhe cittaṁ pasādetvā,

dukkhassantaṁ karissatha.

Sammā dhammaṁ bhāvetvāna,

Sīlāni parigopiya;

Aciraṁ arahattaṁ vo,

Sabbepi pāpuṇissatha.

Tevijjo iddhipattomhi,

cetopariyakovido;

Sāvako te mahāvīra,

saraṇo vandati satthuno’.

Aparimeyye ito kappe,

saraṇaṁ buddhassa gacchahaṁ;

Duggatiṁ nābhijānāmi,

saraṇaṁ gamane phalaṁ.

Paṭisambhidā catasso,

vimokkhāpi ca aṭṭhime;

Chaḷabhiññā sacchikatā,

kataṁ buddhassa sāsanaṁ”.

Itthaṁ sudaṁ āyasmā tisaraṇagamaniyo thero imā gāthāyo abhāsitthāti.

Tisaraṇagamaniyattherassāpadānaṁ tatiyaṁ.