Therāpadāna
Kuṇḍadhānavagga
2. Sāgatattheraapadāna
“Sobhito nāma nāmena,
ahosiṁ brāhmaṇo tadā;
Purakkhato sasissehi,
ārāmaṁ agamāsahaṁ.
Bhagavā tamhi samaye,
bhikkhusaṅghapurakkhato;
Ārāmadvārā nikkhamma,
aṭṭhāsi purisuttamo.
Tamaddasāsiṁ sambuddhaṁ,
dantaṁ dantapurakkhataṁ;
Sakaṁ cittaṁ pasādetvā,
santhaviṁ lokanāyakaṁ.
Ye keci pādapā sabbe,
mahiyā te virūhare;
Buddhimanto tathā sattā,
ruhanti jinasāsane.
Satthavāhosi sappañño,
mahesi bahuke jane;
Vipathā uddharitvāna,
pathaṁ ācikkhase tuvaṁ.
Danto dantaparikiṇṇo,
jhāyī jhānaratehi ca;
Ātāpī pahitattehi,
upasantehi tādibhi.
Alaṅkato parisāhi,
puññañāṇehi sobhati;
Pabhā niddhāvate tuyhaṁ,
sūriyodayane yathā.
Pasannacittaṁ disvāna,
mahesī padumuttaro;
Bhikkhusaṅghe ṭhito satthā,
imā gāthā abhāsatha.
‘Yo so hāsaṁ janetvāna,
mamaṁ kittesi brāhmaṇo;
Kappānaṁ satasahassaṁ,
devaloke ramissati.
Tusitā hi cavitvāna,
sukkamūlena codito;
Gotamassa bhagavato,
sāsane pabbajissati.
Tena kammena sukatena,
arahattaṁ labhissati;
Sāgato nāma nāmena,
hessati satthu sāvako’.
Pabbajitvāna kāyena,
pāpakammaṁ vivajjayiṁ;
Vacīduccaritaṁ hitvā,
ājīvaṁ parisodhayiṁ.
Evaṁ viharamānohaṁ,
tejodhātūsu kovido;
Sabbāsave pariññāya,
viharāmi anāsavo.
Paṭisambhidā catasso,
…pe…
kataṁ buddhassa sāsanaṁ”.
Itthaṁ sudaṁ āyasmā sāgato thero imā gāthāyo abhāsitthāti.
Sāgatattherassāpadānaṁ dutiyaṁ.