Therāpadāna
Kuṇḍadhānavagga
3 Mahākaccānattheraapadāna
“Padumuttaranāthassa,
padumaṁ nāma cetiyaṁ;
Silāsanaṁ kārayitvā,
suvaṇṇenābhilepayiṁ.
Ratanāmayachattañca,
paggayha vāḷabījaniṁ;
Buddhassa abhiropesiṁ,
lokabandhussa tādino.
Yāvatā devatā bhummā,
sabbe sannipatuṁ tadā;
Ratanāmayachattānaṁ,
vipākaṁ kathayissati.
Tañca sabbaṁ suṇissāma,
kathayantassa satthuno;
Bhiyyo hāsaṁ janeyyāma,
sammāsambuddhasāsane.
Hemāsane nisīditvā,
sayambhū aggapuggalo;
Bhikkhusaṅghaparibyūḷho,
imā gāthā abhāsatha.
‘Yenidaṁ āsanaṁ dinnaṁ,
sovaṇṇaṁ ratanāmayaṁ;
Tamahaṁ kittayissāmi,
suṇātha mama bhāsato.
Tiṁsa kappāni devindo,
devarajjaṁ karissati;
Samantā yojanasataṁ,
ābhāyābhibhavissati.
Manussalokamāgantvā,
cakkavattī bhavissati;
Pabhassaroti nāmena,
uggatejo bhavissati.
Divā vā yadi vā rattiṁ,
sataraṁsīva uggato;
Samantā aṭṭharatanaṁ,
ujjotissati khattiyo.
Kappasatasahassamhi,
okkākakulasambhavo;
Gotamo nāma gottena,
satthā loke bhavissati.
Tusitā hi cavitvāna,
sukkamūlena codito;
Kaccāno nāma nāmena,
brahmabandhu bhavissati.
So pacchā pabbajitvāna,
arahā hessatināsavo;
Gotamo lokapajjoto,
aggaṭṭhāne ṭhapessati.
Saṅkhittapucchitaṁ pañhaṁ,
Vitthārena kathessati;
Kathayanto ca taṁ pañhaṁ,
Ajjhāsayaṁ pūrayissati’.
Aḍḍhe kule abhijāto,
brāhmaṇo mantapāragū;
Ohāya dhanadhaññāni,
pabbajiṁ anagāriyaṁ.
Saṅkhittenapi pucchante,
vitthārena kathemahaṁ;
Ajjhāsayaṁ tesaṁ pūremi,
tosemi dvipaduttamaṁ.
Tosito me mahāvīro,
sayambhū aggapuggalo;
Bhikkhusaṅghe nisīditvā,
etadagge ṭhapesi maṁ.
Paṭisambhidā catasso,
…pe…
kataṁ buddhassa sāsanaṁ”.
Itthaṁ sudaṁ āyasmā mahākaccāno thero imā gāthāyo abhāsitthāti.
Mahākaccānattherassāpadānaṁ tatiyaṁ.