sutta » kn » vv » Vimānavatthu
Purisavimāna
Sunikkhittavagga
5. Ambavimānavatthu
“Uccamidaṁ maṇithūṇaṁ vimānaṁ,
Samantato dvādasa yojanāni;
Kūṭāgārā sattasatā uḷārā,
Veḷuriyathambhā rucakatthatā subhā.
Tatthacchasi pivasi khādasi ca,
Dibbā ca vīṇā pavadanti vagguṁ;
Dibbā rasā kāmaguṇettha pañca,
Nāriyo ca naccanti suvaṇṇachannā.
Kena tetādiso vaṇṇo,
…pe…
Vaṇṇo ca te sabbadisā pabhāsatī”ti.
So devaputto attamano,
…pe…
yassa kammassidaṁ phalaṁ.
“Gimhānaṁ pacchime māse,
patapante divaṅkare;
Paresaṁ bhatako poso,
ambārāmamasiñcati.
Atha tenāgamā bhikkhu,
sāriputtoti vissuto;
Kilantarūpo kāyena,
akilantova cetasā.
Tañca disvāna āyantaṁ,
Avocaṁ ambasiñcako;
Sādhu taṁ bhante nhāpeyyaṁ,
Yaṁ mamassa sukhāvahaṁ.
Tassa me anukampāya,
nikkhipi pattacīvaraṁ;
Nisīdi rukkhamūlasmiṁ,
chāyāya ekacīvaro.
Tañca acchena vārinā,
pasannamānaso naro;
Nhāpayī rukkhamūlasmiṁ,
chāyāya ekacīvaraṁ.
Ambo ca sitto samaṇo ca nhāpito,
Mayā ca puññaṁ pasutaṁ anappakaṁ;
Iti so pītiyā kāyaṁ,
Sabbaṁ pharati attano.
Tadeva ettakaṁ kammaṁ,
akāsiṁ tāya jātiyā;
Pahāya mānusaṁ dehaṁ,
upapannomhi nandanaṁ.
Nandane ca vane ramme,
nānādijagaṇāyute;
Ramāmi naccagītehi,
accharāhi purakkhato”ti.
Ambavimānaṁ pañcamaṁ.