sutta » kn » vv » Vimānavatthu

4. Suvaṇṇavimānavatthu

“Sovaṇṇamaye pabbatasmiṁ,

vimānaṁ sabbatopabhaṁ;

Hemajālapaṭicchannaṁ,

kiṅkiṇijālakappitaṁ.

Aṭṭhaṁsā sukatā thambhā,

sabbe veḷuriyāmayā;

Ekamekāya aṁsiyā,

ratanā satta nimmitā.

Veḷuriyasuvaṇṇassa,

phalikā rūpiyassa ca;

Masāragallamuttāhi,

lohitaṅgamaṇīhi ca.

Citrā manoramā bhūmi,

na tatthuddhaṁsatī rajo;

Gopānasīgaṇā pītā,

kūṭaṁ dhārenti nimmitā.

Sopānāni ca cattāri,

nimmitā caturo disā;

Nānāratanagabbhehi,

ādiccova virocati.

Vediyā catasso tattha,

vibhattā bhāgaso mitā;

Daddallamānā ābhanti,

samantā caturo disā.

Tasmiṁ vimāne pavare,

devaputto mahappabho;

Atirocasi vaṇṇena,

udayantova bhāṇumā.

Dānassa te idaṁ phalaṁ,

atho sīlassa vā pana;

Atho añjalikammassa,

taṁ me akkhāhi pucchito”.

So devaputto attamano,

…pe…

yassa kammassidaṁ phalaṁ.

“Ahaṁ andhakavindasmiṁ,

buddhassādiccabandhuno;

Vihāraṁ satthu kāresiṁ,

pasanno sehi pāṇibhi.

Tattha gandhañca mālañca,

paccayañca vilepanaṁ;

Vihāraṁ satthu adāsiṁ,

vippasannena cetasā;

Tena mayhaṁ idaṁ laddhaṁ,

vasaṁ vattemi nandane.

Nandane ca vane ramme,

nānādijagaṇāyute;

Ramāmi naccagītehi,

accharāhi purakkhato”ti.

Suvaṇṇavimānaṁ catutthaṁ.