Jātaka
Dvādasakanipāta
Cūḷakuṇālavagga
3. Samuddavāṇijajātaka
“Kasanti vapanti te janā,
Manujā kammaphalūpajīvino;
Nayimassa dīpakassa bhāgino,
Jambudīpā idameva no varaṁ”.
“Tipañcarattūpagatamhi cande,
Vego mahā hehiti sāgarassa;
Uplavissaṁ dīpamimaṁ uḷāraṁ,
Mā vo vadhī gacchatha leṇamaññaṁ”.
“Na jātuyaṁ sāgaravārivego,
Uplavissaṁ dīpamimaṁ uḷāraṁ;
Taṁ me nimittehi bahūhi diṭṭhaṁ,
Mā bhetha kiṁ socatha modathavho.
Pahūtabhakkhaṁ bahuannapānaṁ,
Pattattha āvāsamimaṁ uḷāraṁ;
Na vo bhayaṁ paṭipassāmi kiñci,
Āputtaputtehi pamodathavho”.
“Yo devoyaṁ dakkhiṇāyaṁ disāyaṁ,
Khemanti pakkosati tassa saccaṁ;
Na uttaro vedi bhayābhayassa,
Mā bhetha kiṁ socatha modathavho”.
“Yathā ime vippavadanti yakkhā,
Eko bhayaṁ saṁsati khemameko;
Tadiṅgha mayhaṁ vacanaṁ suṇātha,
Khippaṁ lahuṁ mā vinassimha sabbe.
Sabbe samāgamma karoma nāvaṁ,
Doṇiṁ daḷhaṁ sabbayantūpapannaṁ;
Sace ayaṁ dakkhiṇo saccamāha,
Moghaṁ paṭikkosati uttaroyaṁ;
Sā ceva no hehiti āpadatthā,
Imañca dīpaṁ na pariccajema.
Sace ca kho uttaro saccamāha,
Moghaṁ paṭikkosati dakkhiṇoyaṁ;
Tameva nāvaṁ abhiruyha sabbe,
Evaṁ mayaṁ sotthi taremu pāraṁ.
Na ve sugaṇhaṁ paṭhamena seṭṭhaṁ,
Kaniṭṭhamāpāthagataṁ gahetvā;
Yo cīdha tacchaṁ paviceyya gaṇhati,
Sa ve naro seṭṭhamupeti ṭhānaṁ.
Yathāpi te sāgaravārimajjhe,
Sakammunā sotthi vahiṁsu vāṇijā;
Anāgatatthaṁ paṭivijjhiyāna,
Appampi nācceti sa bhūripañño.
Bālā ca mohena rasānugiddhā,
Anāgataṁ appaṭivijjhiyatthaṁ;
Paccuppanne sīdanti atthajāte,
Samuddamajjhe yathā te manussā.
Anāgataṁ paṭikayirātha kiccaṁ,
‘Mā maṁ kiccaṁ kiccakāle byadhesi’;
Taṁ tādisaṁ paṭikatakiccakāriṁ,
Na taṁ kiccaṁ kiccakāle byadhetī”ti.
Samuddavāṇijajātakaṁ tatiyaṁ.