Petavatthu
Uragavagga
6. Pañcaputtakhādapetivatthu
“Naggā dubbaṇṇarūpāsi,
duggandhā pūti vāyasi;
Makkhikāhi parikiṇṇā,
kā nu tvaṁ idha tiṭṭhasī”ti.
“Ahaṁ bhadante petīmhi,
duggatā yamalokikā;
Pāpakammaṁ karitvāna,
petalokaṁ ito gatā.
Kālena pañca puttāni,
sāyaṁ pañca punāpare;
Vijāyitvāna khādāmi,
tepi nā honti me alaṁ.
Pariḍayhati dhūmāyati,
khudāya hadayaṁ mama;
Pānīyaṁ na labhe pātuṁ,
passa maṁ byasanaṁ gatan”ti.
“Kiṁ nu kāyena vācāya,
manasā dukkaṭaṁ kataṁ;
Kissa kammavipākena,
puttamaṁsāni khādasī”ti.
“Sapatī me gabbhinī āsi,
tassā pāpaṁ acetayiṁ;
Sāhaṁ paduṭṭhamanasā,
akariṁ gabbhapātanaṁ.
Tassā dvemāsiko gabbho,
lohitaññeva pagghari;
Tadassā mātā kupitā,
mayhaṁ ñātī samānayi;
Sapathañca maṁ kāresi,
paribhāsāpayī ca maṁ.
Sāhaṁ ghorañca sapathaṁ,
musāvādaṁ abhāsisaṁ;
Puttamaṁsāni khādāmi,
sace taṁ pakataṁ mayā.
Tassa kammassa vipākena,
musāvādassa cūbhayaṁ;
Puttamaṁsāni khādāmi,
pubbalohitamakkhitā”ti.
Pañcaputtakhādapetivatthu chaṭṭhaṁ.