Petavatthu
Ubbarivagga
10. Uttaramātupetivatthu
Divāvihāragataṁ bhikkhuṁ,
gaṅgātīre nisinnakaṁ;
Taṁ petī upasaṅkamma,
dubbaṇṇā bhīrudassanā.
Kesā cassā atidīghā,
yāvabhūmāvalambare;
Kesehi sā paṭicchannā,
samaṇaṁ etadabravi.
“Pañcapaṇṇāsavassāni,
yato kālaṅkatā ahaṁ;
Nābhijānāmi bhuttaṁ vā,
pītaṁ vā pana pāniyaṁ;
Dehi tvaṁ pāniyaṁ bhante,
tasitā pāniyāya me”ti.
“Ayaṁ sītodikā gaṅgā,
himavantato sandati;
Piva etto gahetvāna,
kiṁ maṁ yācasi pāniyan”ti.
“Sacāhaṁ bhante gaṅgāya,
sayaṁ gaṇhāmi pāniyaṁ;
Lohitaṁ me parivattati,
tasmā yācāmi pāniyan”ti.
“Kiṁ nu kāyena vācāya,
manasā dukkaṭaṁ kataṁ;
Kissa kammavipākena,
gaṅgā te hoti lohitan”ti.
“Putto me uttaro nāma,
saddho āsi upāsako;
So ca mayhaṁ akāmāya,
samaṇānaṁ pavecchati.
Cīvaraṁ piṇḍapātañca,
paccayaṁ sayanāsanaṁ;
Tamahaṁ paribhāsāmi,
maccherena upaddutā.
Yaṁ tvaṁ mayhaṁ akāmāya,
samaṇānaṁ pavecchasi;
Cīvaraṁ piṇḍapātañca,
paccayaṁ sayanāsanaṁ.
Etaṁ te paralokasmiṁ,
lohitaṁ hotu uttara;
Tassa kammassa vipākena,
gaṅgā me hoti lohitan”ti.
Uttaramātupetivatthu dasamaṁ.