Petavatthu
Ubbarivagga
13. Ubbaripetavatthu
Ahu rājā brahmadatto,
pañcālānaṁ rathesabho;
Ahorattānamaccayā,
rājā kālamakrubbatha.
Tassa āḷāhanaṁ gantvā,
bhariyā kandati ubbarī;
Brahmadattaṁ apassantī,
brahmadattāti kandati.
Isi ca tattha āgacchi,
sampannacaraṇo muni;
So ca tattha apucchittha,
ye tattha susamāgatā.
“Kassa idaṁ āḷāhanaṁ,
nānāgandhasameritaṁ;
Kassāyaṁ kandati bhariyā,
ito dūragataṁ patiṁ;
Brahmadattaṁ apassantī,
‘brahmadattā’ti kandati”.
Te ca tattha viyākaṁsu,
ye tattha susamāgatā;
“Brahmadattassa bhadante,
brahmadattassa mārisa.
Tassa idaṁ āḷāhanaṁ,
nānāgandhasameritaṁ;
Tassāyaṁ kandati bhariyā,
ito dūragataṁ patiṁ;
Brahmadattaṁ apassantī,
‘brahmadattā’ti kandati”.
“Chaḷāsītisahassāni,
brahmadattassanāmakā;
Imasmiṁ āḷāhane daḍḍhā,
tesaṁ kamanusocasī”ti.
“Yo rājā cūḷanīputto,
pañcālānaṁ rathesabho;
Taṁ bhante anusocāmi,
bhattāraṁ sabbakāmadan”ti.
“Sabbe vāhesuṁ rājāno,
brahmadattassanāmakā;
Sabbeva cūḷanīputtā,
pañcālānaṁ rathesabhā.
Sabbesaṁ anupubbena,
mahesittamakārayi;
Kasmā purimake hitvā,
pacchimaṁ anusocasī”ti.
“Ātume itthibhūtāya,
dīgharattāya mārisa;
Yassā me itthibhūtāya,
saṁsāre bahubhāsasī”ti.
“Ahu itthī ahu puriso,
pasuyonimpi āgamā;
Evametaṁ atītānaṁ,
pariyanto na dissatī”ti.
“Ādittaṁ vata maṁ santaṁ,
ghatasittaṁva pāvakaṁ;
Vārinā viya osiñcaṁ,
sabbaṁ nibbāpaye daraṁ.
Abbahī vata me sallaṁ,
sokaṁ hadayanissitaṁ;
Yo me sokaparetāya,
patisokaṁ apānudi.
Sāhaṁ abbūḷhasallāsmi,
sītibhūtāsmi nibbutā;
Na socāmi na rodāmi,
tava sutvā mahāmunī”ti.
Tassa taṁ vacanaṁ sutvā,
samaṇassa subhāsitaṁ;
Pattacīvaramādāya,
pabbaji anagāriyaṁ.
Sā ca pabbajitā santā,
agārasmā anagāriyaṁ;
Mettacittaṁ abhāvesi,
brahmalokūpapattiyā.
Gāmā gāmaṁ vicarantī,
nigame rājadhāniyo;
Uruvelā nāma so gāmo,
yattha kālamakrubbatha.
Mettacittaṁ ābhāvetvā,
brahmalokūpapattiyā;
Itthicittaṁ virājetvā,
brahmalokūpagā ahūti.
Ubbaripetavatthu terasamaṁ.
Ubbarivaggo dutiyo.
Tassuddānaṁ
Mocakaṁ mātā mattā ca,
Nandā kuṇḍalīnā ghaṭo;
Dve seṭṭhī tunnavāyo ca,
Uttara suttakaṇṇa ubbarīti.