Petavatthu
Mahāvagga
10. Gaṇapetavatthu
“Naggā dubbaṇṇarūpāttha,
kisā dhamanisanthatā;
Upphāsulikā kisikā,
ke nu tumhettha mārisā”ti.
“Mayaṁ bhadante petāmhā,
duggatā yamalokikā;
Pāpakammaṁ karitvāna,
petalokaṁ ito gatā”ti.
“Kiṁ nu kāyena vācāya,
manasā dukkaṭaṁ kataṁ;
Kissa kammavipākena,
petalokaṁ ito gatā”ti.
“Anāvaṭesu titthesu,
vicinimhaddhamāsakaṁ;
Santesu deyyadhammesu,
dīpaṁ nākamha attano.
Nadiṁ upema tasitā,
rittakā parivattati;
Chāyaṁ upema uṇhesu,
ātapo parivattati.
Aggivaṇṇo ca no vāto,
ḍahanto upavāyati;
Etañca bhante arahāma,
aññañca pāpakaṁ tato.
Api yojanāni gacchāma,
chātā āhāragedhino;
Aladdhāva nivattāma,
aho no appapuññatā.
Chātā pamucchitā bhantā,
bhūmiyaṁ paṭisumbhitā;
Uttānā paṭikirāma,
avakujjā patāmase.
Te ca tattheva patitā,
bhūmiyaṁ paṭisumbhitā;
Uraṁ sīsañca ghaṭṭema,
aho no appapuññatā.
Etañca bhante arahāma,
aññañca pāpakaṁ tato;
Santesu deyyadhammesu,
dīpaṁ nākamha attano.
Te hi nūna ito gantvā,
yoniṁ laddhāna mānusiṁ;
Vadaññū sīlasampannā,
kāhāma kusalaṁ bahun”ti.
Gaṇapetavatthu dasamaṁ.