Other Translations: Deutsch , English , ગુજરાતી , हिन्दी , Lietuvių kalba , ру́сский язы́к , Srpski
From:
Majjhima Nikāya 2 Zbiór mów średniej długości - mowa 2
Sabbāsavasutta Mowa o wszystkich skażeniach
Evaṁ me sutaṁ—Oto com usłyszał –
ekaṁ samayaṁ bhagavā sāvatthiyaṁ viharati jetavane anāthapiṇḍikassa ārāme. pewnego razu Błogosławiony przebywał niedaleko miasta Sāvatthi w klasztorze Anāthapiṇḍiki w gaju Jety.
Tatra kho bhagavā bhikkhū āmantesi: Tam Błogosławiony zwrócił się do mnichów:
“bhikkhavo”ti. „Mnisi”.
“Bhadante”ti te bhikkhū bhagavato paccassosuṁ. „Bhadante”, mnisi ci posłyszeli Błogosławionego.
Bhagavā etadavoca: Oto co Błogosławiony powiedział:
“sabbāsavasaṁvarapariyāyaṁ vo, bhikkhave, desessāmi. „Mnisi, przedstawię wam metodę powstrzymywania wszystkich skażeń.
Taṁ suṇātha, sādhukaṁ manasi karotha, bhāsissāmī”ti. Słuchajcie z należytą uwagą tego, co powiem”.
“Evaṁ, bhante”ti kho te bhikkhū bhagavato paccassosuṁ. „Tak będzie, Bhante”, mnisi ci posłyszeli Błogosławionego.
Bhagavā etadavoca: Oto co Błogosławiony powiedział:
“Jānato ahaṁ, bhikkhave, passato āsavānaṁ khayaṁ vadāmi, no ajānato no apassato. „Mnisi, powiadam wam, jedynie rozumiejący i dostrzegający kładzie kres skażeniom, w przeciwieństwie do nierozumiejącego oraz niedostrzegającego.
Kiñca, bhikkhave, jānato kiñca passato āsavānaṁ khayaṁ vadāmi? Kim jest, o mnisi, rozumiejący, kim jest dostrzegający, który, jak powiadam, kładzie kres skażeniom?
Yoniso ca manasikāraṁ ayoniso ca manasikāraṁ. Ten, kto odpowiednio nakierowuje umysł, w przeciwieństwie do tego, kto nieodpowiednio nakierowuje umysł.
Ayoniso, bhikkhave, manasikaroto anuppannā ceva āsavā uppajjanti, uppannā ca āsavā pavaḍḍhanti; Nieodpowiednie, o mnisi, nakierowywanie umysłu prowadzi do powstawania nowych skażeń, do wzrostu już powstałych.
yoniso ca kho, bhikkhave, manasikaroto anuppannā ceva āsavā na uppajjanti, uppannā ca āsavā pahīyanti. Odpowiednie, o mnisi, nakierowywanie umysłu prowadzi do niepowstawania nowych skażeń, do zaniku już powstałych.
Atthi, bhikkhave, āsavā dassanā pahātabbā, atthi āsavā saṁvarā pahātabbā, atthi āsavā paṭisevanā pahātabbā, atthi āsavā adhivāsanā pahātabbā, atthi āsavā parivajjanā pahātabbā, atthi āsavā vinodanā pahātabbā, atthi āsavā bhāvanā pahātabbā. Pewnych skażeń wyzbyć się można dzięki dostrzeganiu, pewnych skażeń wyzbyć się można dzięki poniechaniu, pewnych skażeń wyzbyć się można dzięki praktycznemu użytkowaniu, pewnych skażeń wyzbyć się można dzięki tolerowaniu, pewnych skażeń wyzbyć się można dzięki unikaniu, pewnych skażeń wyzbyć się można dzięki odsuwaniu, pewnych skażeń wyzbyć się można dzięki rozwijaniu medytacji.
1. Dassanāpahātabbaāsava Wyzbywanie się skażeń dzięki dostrzeganiu
Katame ca, bhikkhave, āsavā dassanā pahātabbā? Których, o mnisi, skażeń wyzbyć się można dzięki dostrzeganiu?
Idha, bhikkhave, assutavā puthujjano ariyānaṁ adassāvī ariyadhammassa akovido ariyadhamme avinīto, sappurisānaṁ adassāvī sappurisadhammassa akovido sappurisadhamme avinīto—„Zdarza się, mnisi, że niepouczony, pospolity człowiek – który nie ma czci dla Szlachetnych, nie jest obeznany z ich Nauką ani nie jest wykształcony w ich Dhammie, który nie ma czci dla Prawych, nie jest obeznany z ich Nauką ani nie jest wykształcony w ich Dhammie –
manasikaraṇīye dhamme nappajānāti, amanasikaraṇīye dhamme nappajānāti. nie ma pojęcia, na jakie zjawiska należy nakierowywać umysł, a na jakie zjawiska nie należy nakierowywać umysłu.
So manasikaraṇīye dhamme appajānanto amanasikaraṇīye dhamme appajānanto, ye dhammā na manasikaraṇīyā, te dhamme manasi karoti, ye dhammā manasikaraṇīyā te dhamme na manasi karoti. Nie mając pojęcia, na jakie zjawiska należy nakierowywać umysł, a na jakie zjawiska nie należy nakierowywać umysłu, nie nakierowuje umysłu na zjawiska, na które należy nakierowywać umysł i nakierowuje umysł na zjawiska, na które nie należy nakierowywać umysłu.
Katame ca, bhikkhave, dhammā na manasikaraṇīyā ye dhamme manasi karoti? Cóż to, o mnisi, za zjawiska, na które nie należy nakierowywać umysłu, a na które jest nakierowany?
Yassa, bhikkhave, dhamme manasikaroto anuppanno vā kāmāsavo uppajjati, uppanno vā kāmāsavo pavaḍḍhati; To, o mnisi, nakierowywanie umysłu na zjawiska, które prowadzą do powstania nowego skażenia, jakim jest pożądanie, i do wzrostu już powstałego;
anuppanno vā bhavāsavo uppajjati, uppanno vā bhavāsavo pavaḍḍhati; na takie, które prowadzą do powstania nowego skażenia, jakim jest stawanie się, i do wzrostu już powstałego;
anuppanno vā avijjāsavo uppajjati, uppanno vā avijjāsavo pavaḍḍhati—na takie, które prowadzą do powstania nowego skażenia, jakim jest niewiedza, i do wzrostu już powstałego.
ime dhammā na manasikaraṇīyā ye dhamme manasi karoti. To są, o mnisi, zjawiska, na które nie należy nakierowywać umysłu, a na które jest nakierowany.
Katame ca, bhikkhave, dhammā manasikaraṇīyā ye dhamme na manasi karoti? Cóż to, o mnisi, za zjawiska, na które należy nakierowywać umysł, a na które nie jest nakierowany?
Yassa, bhikkhave, dhamme manasikaroto anuppanno vā kāmāsavo na uppajjati, uppanno vā kāmāsavo pahīyati; To, o mnisi, nakierowywanie umysłu na zjawiska, które nie prowadzą do powstania nowego skażenia, jakim jest pożądanie, ale do zaniku już powstałego;
anuppanno vā bhavāsavo na uppajjati, uppanno vā bhavāsavo pahīyati; na takie, które nie prowadzą do powstania nowego skażenia, jakim jest stawanie się, ale do zaniku już powstałego;
anuppanno vā avijjāsavo na uppajjati, uppanno vā avijjāsavo pahīyati—na takie, które nie prowadzą do powstania nowego skażenia, jakim jest niewiedza, ale do zaniku już powstałego.
ime dhammā manasikaraṇīyā ye dhamme na manasi karoti. To są, o mnisi, zjawiska, na które należy nakierowywać umysł, a na które nie jest nakierowany.
Tassa amanasikaraṇīyānaṁ dhammānaṁ manasikārā manasikaraṇīyānaṁ dhammānaṁ amanasikārā anuppannā ceva āsavā uppajjanti uppannā ca āsavā pavaḍḍhanti. Ponieważ nakierowano umysł na zjawiska, na które nie należy nakierowywać umysłu, oraz nie nakierowano umysłu na zjawiska, na które należy nakierowywać umysł, dlatego doszło do powstania nowych skażeń i do wzrostu już powstałych.
So evaṁ ayoniso manasi karoti: Można nieodpowiednio nakierowywać umysł w następujący sposób:
‘ahosiṁ nu kho ahaṁ atītamaddhānaṁ? Na nu kho ahosiṁ atītamaddhānaṁ? Kiṁ nu kho ahosiṁ atītamaddhānaṁ? Kathaṁ nu kho ahosiṁ atītamaddhānaṁ? Kiṁ hutvā kiṁ ahosiṁ nu kho ahaṁ atītamaddhānaṁ? »Czy istniałem w przeszłości? Czy nie istniałem w przeszłości? Kim byłem w przeszłości? Jaki byłem w przeszłości? Kim byłem w przeszłości, gdy poprzednio kimś byłem?
Bhavissāmi nu kho ahaṁ anāgatamaddhānaṁ? Na nu kho bhavissāmi anāgatamaddhānaṁ? Kiṁ nu kho bhavissāmi anāgatamaddhānaṁ? Kathaṁ nu kho bhavissāmi anāgatamaddhānaṁ? Kiṁ hutvā kiṁ bhavissāmi nu kho ahaṁ anāgatamaddhānan’ti? Czy będę istniał w przyszłości? Czy nie będę istniał w przyszłości? Kim będę w przyszłości? Jaki będę w przyszłości? Kim będę w przyszłości, gdy poprzednio kimś byłem?«.
Etarahi vā paccuppannamaddhānaṁ ajjhattaṁ kathaṅkathī hoti: Odnośnie do własnego istnienia w teraźniejszości mogą pojawić się tego rodzaju niepewności:
‘ahaṁ nu khosmi? No nu khosmi? Kiṁ nu khosmi? Kathaṁ nu khosmi? Ayaṁ nu kho satto kuto āgato? So kuhiṁ gāmī bhavissatī’ti? »Czy istnieję? Czy nie istnieję? Kim jestem? Jaki jestem? Skąd to istnienie przyszło? Dokąd będzie prowadzić?«.
Tassa evaṁ ayoniso manasikaroto channaṁ diṭṭhīnaṁ aññatarā diṭṭhi uppajjati. Takie nieodpowiednie nakierowanie umysłu powoduje powstanie jednego z sześciu poglądów:
‘Atthi me attā’ti vā assa saccato thetato diṭṭhi uppajjati; »Ja jako istota istnieję« powstaje w nim taki pogląd, który uważa za prawdziwy i ważny;
‘natthi me attā’ti vā assa saccato thetato diṭṭhi uppajjati; »Ja jako istota nie istnieję« powstaje w nim taki pogląd, który uważa za prawdziwy i ważny;
‘attanāva attānaṁ sañjānāmī’ti vā assa saccato thetato diṭṭhi uppajjati; »Ja jako istota mogę poznać swoją prawdziwą istotę« powstaje w nim taki pogląd, który uważa za prawdziwy i ważny;
‘attanāva anattānaṁ sañjānāmī’ti vā assa saccato thetato diṭṭhi uppajjati; »Ja jako istota nie mogę poznać swojej prawdziwej istoty« powstaje w nim taki pogląd, który uważa za prawdziwy i ważny;
‘anattanāva attānaṁ sañjānāmī’ti vā assa saccato thetato diṭṭhi uppajjati; »Poprzez brak własnej istoty mogę poznać swoją prawdziwą istotę« powstaje w nim taki pogląd, który uważa za prawdziwy i ważny;
atha vā panassa evaṁ diṭṭhi hoti: także i taki pogląd może w nim być:
‘yo me ayaṁ attā vado vedeyyo tatra tatra kalyāṇapāpakānaṁ kammānaṁ vipākaṁ paṭisaṁvedeti so kho pana me ayaṁ attā nicco dhuvo sassato avipariṇāmadhammo sassatisamaṁ tatheva ṭhassatī’ti. »Ja jako istota uznaję, rozumiem i odczuwam dobre i złe rezultaty kammy. Co więcej, mając taką samą naturę jak wszystko inne, moja istota jest stała, trwała, wieczna i nie podlega zmianie«.
Idaṁ vuccati, bhikkhave, diṭṭhigataṁ diṭṭhigahanaṁ diṭṭhikantāraṁ diṭṭhivisūkaṁ diṭṭhivipphanditaṁ diṭṭhisaṁyojanaṁ. Powiadam wam, mnisi, to jest zagłębianie się w poglądy, przepastne poglądy, nieprzeniknione poglądy, to bycie targanym przez poglądy, oplatanie się poglądami, bycie w jarzmie poglądów.
Diṭṭhisaṁyojanasaṁyutto, bhikkhave, assutavā puthujjano na parimuccati jātiyā jarāya maraṇena sokehi paridevehi dukkhehi domanassehi upāyāsehi; Przez to jarzmo poglądów, o mnisi, niepouczony, pospolity człowiek nie jest wyzwolony od narodzin, starości, śmierci, żalów, lamentów, krzywd, smutków i rozpaczy.
‘na parimuccati dukkhasmā’ti vadāmi. Powiadam wam: »nie jest wyzwolony od krzywdy«.
Sutavā ca kho, bhikkhave, ariyasāvako—Pouczony człowiek, o mnisi, uczeń Szlachetnych
ariyānaṁ dassāvī ariyadhammassa kovido ariyadhamme suvinīto, sappurisānaṁ dassāvī sappurisadhammassa kovido sappurisadhamme suvinīto—który ma cześć dla Szlachetnych, jest obeznany z ich Nauką oraz jest wykształcony w ich Dhammie, który ma cześć dla Prawych, jest obeznany z ich Nauką oraz jest wykształcony w ich Dhammie
manasikaraṇīye dhamme pajānāti amanasikaraṇīye dhamme pajānāti. ma pojęcie, na jakie zjawiska należy nakierowywać umysł, a na jakie zjawiska nie należy nakierowywać umysłu.
So manasikaraṇīye dhamme pajānanto amanasikaraṇīye dhamme pajānanto ye dhammā na manasikaraṇīyā te dhamme na manasi karoti, ye dhammā manasikaraṇīyā te dhamme manasi karoti. Mając pojęcie, na jakie zjawiska należy nakierowywać umysł, a na jakie zjawiska nie należy nakierowywać umysłu, nakierowuje umysł na zjawiska, na które należy nakierowywać umysł i nie nakierowuje umysłu na zjawiska, na które nie należy nakierowywać umysłu.
Katame ca, bhikkhave, dhammā na manasikaraṇīyā ye dhamme na manasi karoti? Cóż to, o mnisi, za zjawiska, na które nie należy nakierowywać umysłu, i na które nie jest nakierowany?
Yassa, bhikkhave, dhamme manasikaroto anuppanno vā kāmāsavo uppajjati, uppanno vā kāmāsavo pavaḍḍhati; To, o mnisi, nakierowywanie umysłu na zjawiska, które prowadzą do powstania nowego skażenia, jakim jest pożądanie, i do wzrostu już powstałego;
anuppanno vā bhavāsavo uppajjati, uppanno vā bhavāsavo pavaḍḍhati; na takie, które prowadzą do powstania nowego skażenia, jakim jest stawanie się, i do wzrostu już powstałego;
anuppanno vā avijjāsavo uppajjati, uppanno vā avijjāsavo pavaḍḍhati—na takie, które prowadzą do powstania nowego skażenia, jakim jest niewiedza, i do wzrostu już powstałego.
ime dhammā na manasikaraṇīyā, ye dhamme na manasi karoti. To są, o mnisi, zjawiska, na które nie należy nakierowywać umysłu, i na które nie jest nakierowany.
Katame ca, bhikkhave, dhammā manasikaraṇīyā ye dhamme manasi karoti? Cóż to, o mnisi, za zjawiska, na które należy nakierowywać umysł, i na które jest kierowany?
Yassa, bhikkhave, dhamme manasikaroto anuppanno vā kāmāsavo na uppajjati, uppanno vā kāmāsavo pahīyati; To, o mnisi, nakierowywanie umysłu na zjawiska, które nie prowadzą do powstania nowego skażenia, jakim jest pożądanie, ale do zaniku już powstałego;
anuppanno vā bhavāsavo na uppajjati, uppanno vā bhavāsavo pahīyati; na takie, które nie prowadzą do powstania nowego skażenia, jakim jest stawanie się, ale do zaniku już powstałego;
anuppanno vā avijjāsavo na uppajjati, uppanno vā avijjāsavo pahīyati—na takie, które nie prowadzą do powstania nowego skażenia, jakim jest niewiedza, ale do zaniku już powstałego.
ime dhammā manasikaraṇīyā ye dhamme manasi karoti. To są, o mnisi, zjawiska, na które należy nakierowywać umysł, i na które jest nakierowany.
Tassa amanasikaraṇīyānaṁ dhammānaṁ amanasikārā manasikaraṇīyānaṁ dhammānaṁ manasikārā anuppannā ceva āsavā na uppajjanti, uppannā ca āsavā pahīyanti. Ponieważ nakierowano umysł na zjawiska, na które należy nakierowywać umysł, oraz nie nakierowano umysłu na zjawiska, na które nie należy nakierowywać umysłu, dlatego nie doszło do powstania nowych skażeń, ale do zaniku już powstałych.
So ‘idaṁ dukkhan’ti yoniso manasi karoti, ‘ayaṁ dukkhasamudayo’ti yoniso manasi karoti, ‘ayaṁ dukkhanirodho’ti yoniso manasi karoti, ‘ayaṁ dukkhanirodhagāminī paṭipadā’ti yoniso manasi karoti. »Oto krzywda« – w taki sposób odpowiednio nakierowuje umysł. »Oto przyczyna powstania krzywdy« – w taki sposób odpowiednio nakierowuje umysł. »Oto ustanie krzywdy« – w taki sposób odpowiednio nakierowuje umysł. »Oto ścieżka prowadząca do ustania krzywdy« – w taki sposób odpowiednio nakierowuje umysł.
Tassa evaṁ yoniso manasikaroto tīṇi saṁyojanāni pahīyanti—Odpowiednie nakierowywanie umysłu prowadzi do zaniku trzech zniewoleń:
sakkāyadiṭṭhi, vicikicchā, sīlabbataparāmāso. poglądu o istnieniu trwałej osobowości, wątpliwości dotyczących Doktryny oraz wiary w wyzwolenie poprzez rytuały i ceremonie.
Ime vuccanti, bhikkhave, āsavā dassanā pahātabbā. Powiadam wam, o mnisi, tych skażeń można się wyzbyć dzięki dostrzeganiu.
2. Saṁvarāpahātabbaāsava Wyzbywanie się skażeń dzięki poniechaniu
Katame ca, bhikkhave, āsavā saṁvarā pahātabbā? Których, o mnisi, skażeń wyzbyć się można dzięki poniechaniu?
Idha, bhikkhave, bhikkhu paṭisaṅkhā yoniso cakkhundriyasaṁvarasaṁvuto viharati. Zdarza się, mnisi, że mnich, odpowiednio rozważając, pozostaje z powściągniętym zmysłem wzroku.
Yañhissa, bhikkhave, cakkhundriyasaṁvaraṁ asaṁvutassa viharato uppajjeyyuṁ āsavā vighātapariḷāhā, cakkhundriyasaṁvaraṁ saṁvutassa viharato evaṁsa te āsavā vighātapariḷāhā na honti. Mnisi, w tym, który pozostaje z niepowściągniętym zmysłem wzroku, powstaną druzgoczące i gorejące skażenia, a w tym, który pozostaje z powściągniętym zmysłem wzroku, nie będzie druzgoczących i gorejących skażeń.
Paṭisaṅkhā yoniso sotindriyasaṁvarasaṁvuto viharati …pe… Odpowiednio rozważając, pozostaje z powściągniętym zmysłem słuchu. (…)
ghānindriyasaṁvarasaṁvuto viharati …pe… pozostaje z powściągniętym zmysłem węchu. (…)
jivhindriyasaṁvarasaṁvuto viharati …pe… pozostaje z powściągniętym zmysłem smaku. (…)
kāyindriyasaṁvarasaṁvuto viharati …pe… pozostaje z powściągniętym zmysłem dotyku. (…)
manindriyasaṁvarasaṁvuto viharati. pozostaje z powściągniętym umysłem.
Yañhissa, bhikkhave, manindriyasaṁvaraṁ asaṁvutassa viharato uppajjeyyuṁ āsavā vighātapariḷāhā, manindriyasaṁvaraṁ saṁvutassa viharato evaṁsa te āsavā vighātapariḷāhā na honti. Mnisi, w tym, który pozostaje z niepowściągniętym umysłem, powstaną druzgoczące i gorejące skażenia, a w tym, który pozostaje z powściągniętym umysłem, nie będzie druzgoczących i gorejących skażeń.
Yañhissa, bhikkhave, saṁvaraṁ asaṁvutassa viharato uppajjeyyuṁ āsavā vighātapariḷāhā, saṁvaraṁ saṁvutassa viharato evaṁsa te āsavā vighātapariḷāhā na honti. Mnisi, w tym, który pozostaje z niepowściągniętymi zmysłami, powstaną druzgoczące i gorejące skażenia, a w tym, który pozostaje z powściągniętymi zmysłami, nie będzie druzgoczących i gorejących skażeń.
Ime vuccanti, bhikkhave, āsavā saṁvarā pahātabbā. Powiadam wam, o mnisi, tych skażeń można się wyzbyć dzięki poniechaniu.
3. Paṭisevanāpahātabbaāsava Wyzbywanie się skażeń dzięki praktycznemu użytkowaniu
Katame ca, bhikkhave, āsavā paṭisevanā pahātabbā? Których, o mnisi, skażeń wyzbyć się można dzięki praktycznemu użytkowaniu?
Idha, bhikkhave, bhikkhu paṭisaṅkhā yoniso cīvaraṁ paṭisevati: Zdarza się, mnisi, że mnich praktycznie użytkuje szaty, odpowiednio rozważając:
‘yāvadeva sītassa paṭighātāya, uṇhassa paṭighātāya, ḍaṁsamakasavātātapasarīsapasamphassānaṁ paṭighātāya, yāvadeva hirikopīnappaṭicchādanatthaṁ’. »Jedynie dla ochrony przed zimnem, dla ochrony przed gorącem i kontaktem z kąsającymi owadami, komarami, wiatrem, upałem oraz różnymi pełzającymi stworzeniami, jedynie po to, by zakryć wstydliwe części ciała«.
Paṭisaṅkhā yoniso piṇḍapātaṁ paṭisevati: Praktycznie użytkuje pożywienie z jałmużny, odpowiednio rozważając:
‘neva davāya, na madāya, na maṇḍanāya, na vibhūsanāya, yāvadeva imassa kāyassa ṭhitiyā yāpanāya, vihiṁsūparatiyā, brahmacariyānuggahāya, iti purāṇañca vedanaṁ paṭihaṅkhāmi navañca vedanaṁ na uppādessāmi, yātrā ca me bhavissati anavajjatā ca phāsuvihāro ca’. »Nie dla przyjemności ani dla odurzenia, ani dla polepszenia, ani dla upiększenia, jedynie z myślą o utrzymaniu i przetrwaniu tego ciała, jedynie, by zaspokoić łaknienie, by wspomóc praktykę czystego żywota: ‛Porzucając dawne odczucia, nie wzniecając nowych odczuć32, będę żył w zdrowiu, bez poczucia winy, pozostając w pełni zadowolonym’«.
Paṭisaṅkhā yoniso senāsanaṁ paṭisevati: Praktycznie użytkuje miejsca spoczynku, odpowiednio rozważając:
‘yāvadeva sītassa paṭighātāya, uṇhassa paṭighātāya, ḍaṁsamakasavātātapasarīsapasamphassānaṁ paṭighātāya, yāvadeva utuparissayavinodanapaṭisallānārāmatthaṁ’. »Jedynie dla ochrony przed zimnem, dla ochrony przed gorącem i kontaktem z kąsającymi owadami, komarami, wiatrem, upałem oraz różnymi pełzającymi stworzeniami, jedynie po to, by uchronić się przed zmianami klimatu oraz by cieszyć się z odosobnienia«.
Paṭisaṅkhā yoniso gilānappaccayabhesajjaparikkhāraṁ paṭisevati: Praktycznie użytkuje lekarstwa, odpowiednio rozważając:
‘yāvadeva uppannānaṁ veyyābādhikānaṁ vedanānaṁ paṭighātāya, abyābajjhaparamatāya’. »Po to, by wyleczyć się z choroby, jedynie dla ochrony przed powstałymi gnębiącymi odczuciami oraz by cieszyć się dobrym zdrowiem«.
Yañhissa, bhikkhave, appaṭisevato uppajjeyyuṁ āsavā vighātapariḷāhā, paṭisevato evaṁsa te āsavā vighātapariḷāhā na honti. Mnisi, w tym, który nie potrafi praktycznie użytkować, powstaną druzgoczące i gorejące skażenia, a w tym, który potrafi praktycznie użytkować, nie będzie druzgoczących i gorejących skażeń.
Ime vuccanti, bhikkhave, āsavā paṭisevanā pahātabbā. Powiadam wam, o mnisi, tych skażeń można się wyzbyć dzięki praktycznemu użytkowaniu.
4. Adhivāsanāpahātabbaāsava Wyzbywanie się skażeń dzięki tolerowaniu
Katame ca, bhikkhave, āsavā adhivāsanā pahātabbā? Których, o mnisi, skażeń wyzbyć się można dzięki tolerowaniu?
Idha, bhikkhave, bhikkhu paṭisaṅkhā yoniso khamo hoti sītassa uṇhassa, jighacchāya pipāsāya. Ḍaṁsamakasavātātapasarīsapasamphassānaṁ, duruttānaṁ durāgatānaṁ vacanapathānaṁ, uppannānaṁ sārīrikānaṁ vedanānaṁ dukkhānaṁ tibbānaṁ kharānaṁ kaṭukānaṁ asātānaṁ amanāpānaṁ pāṇaharānaṁ adhivāsakajātiko hoti. Zdarza się, mnisi, że mnich, odpowiednio rozważając, cierpliwie znosi zimno, gorąco, głód, pragnienie, kąsające owady, komary, wiatr, upał, różne pełzające stworzenia, przykre słowa, niechcianą mowę. Cierpliwie znosi powstałe w ciele odczucia: bolesne, przeszywające, kłujące, rozdzierające, nieznośne, znienawidzone, grożące utratą życia.
Yañhissa, bhikkhave, anadhivāsayato uppajjeyyuṁ āsavā vighātapariḷāhā, adhivāsayato evaṁsa te āsavā vighātapariḷāhā na honti. Mnisi, w tym, który nie ma takiej tolerancji, powstaną druzgoczące i gorejące skażenia, a w tym, który ma taką tolerancję, nie będzie druzgoczących i gorejących skażeń.
Ime vuccanti, bhikkhave, āsavā adhivāsanā pahātabbā. Powiadam wam, o mnisi, tych skażeń można się wyzbyć dzięki tolerowaniu.
5. Parivajjanāpahātabbaāsava Wyzbywanie się skażeń dzięki unikaniu
Katame ca, bhikkhave, āsavā parivajjanā pahātabbā? Których, o mnisi, skażeń wyzbyć się można dzięki unikaniu?
Idha, bhikkhave, bhikkhu paṭisaṅkhā yoniso caṇḍaṁ hatthiṁ parivajjeti, caṇḍaṁ assaṁ parivajjeti, caṇḍaṁ goṇaṁ parivajjeti, caṇḍaṁ kukkuraṁ parivajjeti, ahiṁ khāṇuṁ kaṇṭakaṭṭhānaṁ sobbhaṁ papātaṁ candanikaṁ oḷigallaṁ. Zdarza się, mnisi, że mnich, odpowiednio rozważając, unika dzikich słoni, unika dzikich koni, unika dzikich byków, unika dzikich psów, węży, starych pni drzew, kolczastych zarośli, przepaści, stromizn, rynsztoków, ścieków.
Yathārūpe anāsane nisinnaṁ yathārūpe agocare carantaṁ yathārūpe pāpake mitte bhajantaṁ viññū sabrahmacārī pāpakesu ṭhānesu okappeyyuṁ, so tañca anāsanaṁ tañca agocaraṁ te ca pāpake mitte paṭisaṅkhā yoniso parivajjeti. Jeśli przesiaduje w niewłaściwych miejscach, jeśli chadza w nieodpowiednie miejsca, jeśli zadaje się ze złymi przyjaciółmi, jego współtowarzysze w mnisim życiu mogą podejrzewać, że zszedł na złą drogę, tak więc, odpowiednio rozważając, unika przesiadywania w niewłaściwych miejscach, chadzania w nieodpowiednie miejsca i zadawania się ze złymi przyjaciółmi.
Yañhissa, bhikkhave, aparivajjayato uppajjeyyuṁ āsavā vighātapariḷāhā, parivajjayato evaṁsa te āsavā vighātapariḷāhā na honti. Mnisi, w tym, który nie unika takich miejsc, powstaną druzgoczące i gorejące skażenia, a w tym, który unika tych miejsc, nie będzie druzgoczących i gorejących skażeń.
Ime vuccanti, bhikkhave, āsavā parivajjanā pahātabbā. Powiadam wam, o mnisi, tych skażeń można się wyzbyć dzięki unikaniu.
6. Vinodanāpahātabbaāsava Wyzbywanie się skażeń dzięki odsuwaniu
Katame ca, bhikkhave, āsavā vinodanā pahātabbā? Których, o mnisi, skażeń wyzbyć się można dzięki odsuwaniu?
Idha, bhikkhave, bhikkhu paṭisaṅkhā yoniso uppannaṁ kāmavitakkaṁ nādhivāseti pajahati vinodeti byantīkaroti anabhāvaṁ gameti, uppannaṁ byāpādavitakkaṁ …pe… uppannaṁ vihiṁsāvitakkaṁ …pe… uppannuppanne pāpake akusale dhamme nādhivāseti pajahati vinodeti byantīkaroti anabhāvaṁ gameti. Zdarza się, mnisi, że mnich, odpowiednio rozważając, nie toleruje, porzuca, odpycha, wyzbywa się pojawiających się myśli pożądania oraz doprowadza do ich unicestwienia. (…) pojawiających się myśli gniewu, (…) pojawiających się myśli okrucieństwa. Odpowiednio rozważając, nie toleruje, porzuca, odpycha, wyzbywa się pojawiających się złych i nieodpowiednich myśli oraz doprowadza do ich unicestwienia.
Yañhissa, bhikkhave, avinodayato uppajjeyyuṁ āsavā vighātapariḷāhā, vinodayato evaṁsa te āsavā vighātapariḷāhā na honti. Mnisi, w tym, który nie odsuwa takich myśli, powstaną druzgoczące i gorejące skażenia, a w tym, który odsuwa takie myśli, nie będzie druzgoczących i gorejących skażeń.
Ime vuccanti, bhikkhave, āsavā vinodanā pahātabbā. Powiadam wam, o mnisi, tych skażeń można się wyzbyć dzięki odsuwaniu.
7. Bhāvanāpahātabbaāsava Wyzbywanie się skażeń dzięki rozwijaniu medytacji
Katame ca, bhikkhave, āsavā bhāvanā pahātabbā? Których, o mnisi, skażeń wyzbyć się można dzięki rozwijaniu medytacji?
Idha, bhikkhave, bhikkhu paṭisaṅkhā yoniso satisambojjhaṅgaṁ bhāveti vivekanissitaṁ virāganissitaṁ nirodhanissitaṁ vossaggapariṇāmiṁ; Zdarza się, mnisi, że mnich, odpowiednio rozważając, rozwija uważność będącą czynnikiem Przebudzenia, prowadzącą do oddalenia się od wad, do wygaszenia pożądań, do ustania skażeń, do oderwania się od wszelkich zanieczyszczeń.
paṭisaṅkhā yoniso dhammavicayasambojjhaṅgaṁ bhāveti …pe… Odpowiednio rozważając, rozwija badanie Dhammy będące czynnikiem Przebudzenia (…).
vīriyasambojjhaṅgaṁ bhāveti … Odpowiednio rozważając, rozwija energię będącą czynnikiem Przebudzenia (…).
pītisambojjhaṅgaṁ bhāveti … Odpowiednio rozważając, rozwija radosne uniesienie będące czynnikiem Przebudzenia (…).
passaddhisambojjhaṅgaṁ bhāveti … Odpowiednio rozważając, rozwija uspokojenie będące czynnikiem Przebudzenia (…).
samādhisambojjhaṅgaṁ bhāveti … Odpowiednio rozważając, rozwija skupienie będące czynnikiem Przebudzenia (…).
upekkhāsambojjhaṅgaṁ bhāveti vivekanissitaṁ virāganissitaṁ nirodhanissitaṁ vossaggapariṇāmiṁ. Odpowiednio rozważając, rozwija zrównoważenie będące czynnikiem Przebudzenia, prowadzące do oddalenia się od wad, do wygaszenia pożądań, do ustania skażeń, do oderwania się od wszelkich zanieczyszczeń.
Yañhissa, bhikkhave, abhāvayato uppajjeyyuṁ āsavā vighātapariḷāhā, bhāvayato evaṁsa te āsavā vighātapariḷāhā na honti. Mnisi, w tym, który nie rozwija czynników Przebudzenia, powstaną druzgoczące i gorejące skażenia, a w tym, który rozwija czynniki Przebudzenia, nie będzie druzgoczących i gorejących skażeń.
Ime vuccanti, bhikkhave, āsavā bhāvanā pahātabbā. Powiadam wam, o mnisi, tych skażeń można się wyzbyć dzięki rozwijaniu.
Yato kho, bhikkhave, bhikkhuno ye āsavā dassanā pahātabbā te dassanā pahīnā honti, ye āsavā saṁvarā pahātabbā te saṁvarā pahīnā honti, ye āsavā paṭisevanā pahātabbā te paṭisevanā pahīnā honti, ye āsavā adhivāsanā pahātabbā te adhivāsanā pahīnā honti, ye āsavā parivajjanā pahātabbā te parivajjanā pahīnā honti, ye āsavā vinodanā pahātabbā te vinodanā pahīnā honti, ye āsavā bhāvanā pahātabbā te bhāvanā pahīnā honti; Jeśli, o mnisi, skażenia, których wyzbyć się powinno dzięki dostrzeganiu, zostają usunięte dzięki dostrzeganiu, skażenia, których wyzbyć się powinno dzięki poniechaniu, zostają usunięte dzięki poniechaniu, skażenia, których wyzbyć się powinno dzięki praktycznemu użytkowaniu, zostają usunięte dzięki praktycznemu użytkowaniu, skażenia, których wyzbyć się powinno dzięki tolerowaniu, zostają usunięte dzięki tolerowaniu, skażenia, których wyzbyć się powinno dzięki unikaniu, zostają usunięte dzięki unikaniu, skażenia, których wyzbyć się powinno dzięki odsuwaniu, zostają usunięte dzięki odsuwaniu, skażenia, których wyzbyć się powinno dzięki rozwijaniu medytacji, zostają usunięte dzięki rozwijaniu medytacji,
ayaṁ vuccati, bhikkhave: ‘bhikkhu sabbāsavasaṁvarasaṁvuto viharati, acchecchi taṇhaṁ, vivattayi saṁyojanaṁ, sammā mānābhisamayā antamakāsi dukkhassā’”ti. powiadam wam, mnisi – wtedy mnich taki powstrzymał wszystkie skażenia, odciął pragnienie, wyzwolił się z jarzma, zrozumiał w pełni swoją chęć mierzenia się z innymi, ostatecznie położył kres krzywdzie”.
Idamavoca bhagavā. To właśnie powiedział Błogosławiony.
Attamanā te bhikkhū bhagavato bhāsitaṁ abhinandunti. Uradowani mnisi rozkoszowali się słowami Błogosławionego.
Sabbāsavasuttaṁ niṭṭhitaṁ dutiyaṁ. Koniec – drugiej w zbiorze – mowy o wszystkich skażeniach.